Update Eef 5 november 2019

We zorgen dat onze tassen gepakt klaar staan voor we aan de 3de gift van de eerste chemo kuur op 23 oktober beginnen. Deze keer wordt de chemo weer langzaam opgebouwd en zijn er geen gekke bijwerkingen, dus dat is fijn … maar dat houdt niet in dat de normale bijwerkingen er niet zijn. Kieke moet nog even wat werk afhandelen. Vrijdagochtend fixen we een huisarts in de buurt, waarvan we verwachten dat ze goed is in palliatieve zorg. Wel een beetje gek om te regelen, maar dan kan dat ook van de to do lijst af op de valreep voor ons vertrek. Check!

Aan het einde van de dag rijden we al naar Amsterdam om de reisdagen in hapklare brokken op te delen. We eten gezellig een hapje bij Stel en Bianc en slapen al op Schiphol. De heenreis naar Canada was pittig met 8 uur tijdverschil. We vertrekken om 12.00 en komen lokale tijd om 13.00 dezelfde dag aan. We hebben netjes doorgetrokken tot 19:30 en daarna 12 uur in een Canadees coma gelegen. De frisse berglucht doet wonderen, ook bij -20 en een vers pak sneeuw, en…… ehhh een jetlag.

Het is heerlijk om even weg te zijn uit onze werkelijkheid, die op dit moment een slechte film is met een beangstigend toekomst perspectief, en te doen waar we samen erg gelukkig van worden. Het bevalt heel goed om weg te zijn en afgeleid te worden door de meest fantastische natuur. Lekker wandelen en genieten van prachtige uitzichten en dieren spotten, doen wat binnen je mogelijkheden ligt. Het is wel een mega mindfuck in je hoofd, omdat het allemaal erg tegenstrijdig is. Een soort van frisse wind door je kop, dat houdt niet in dat we niet verdrietig zijn of ons verstoppen of vluchten voor wat er aan de hand is. Naast hele sombere donkere gevoelens zijn er ook hele kleurrijke en magische, waardoor je niet alleen dalen hebt maar ook pieken. Je krijgt iets om naar uit te kijken maar ook iets om over weg te dromen. Er komt meer balans in het zijn van nu.

Silver lining: the hopeful side of a situation that might seem gloomy on the surface. The common expression “every cloud has a silver lining” means that even the worst events or situations have some positive aspect. Mmmmm, daar probeerde we inderdaad oprecht in te geloven … alleen liggen nu dingen anders …

Onderweg hebben we wel weer een kleine grote uitdaging. Eefs haren zijn helaas aan het uitvallen. Elke ochtend liggen er bosjes donkere haren op het kussen, wederom even slikken. Gelukkig hebben we steeds een donkere vloer, maar geloof niet dat de schoonmaak erg blij met ons is. Ook al proberen we het zo goed en kwaad als het kan op te ruimen. Eefs donkere bos wordt met de dag dunner. Beetje creatief met gel en punky style over de plekken die langzaam kaler worden. De laatste dagen in Churchill is het mutsen weer, dus dat komt goed uit. Hier zouden zeggen: beer op de weg, knuffel hem …

We reizen de laatste 4 dagen voor de ijsberen in een georganiseerde groep. Niks voor ons, maar prima met zo’n last minute beslissingen en je nergens druk over te maken. Eerst hadden we bedacht om het niet te zeggen, maar hoe je het went of keert tijdens een gesprek kom je toch vaak om een punt dat je gaat vertellen wat er aan de hand is. Het is zo aanwezig in ons leven en we houden van openheid. Veel mensen in de groep zijn al met pensioen, maar hebben een fijn positief karma. Er is heel veel humor en soms een traan. We worden dagelijks in elkaar geknuffeld. De meeste zijn uit de States en het ziet eruit dat we deze zomer op logeer roundtrip gaan bij een aantal van deze lieve bijzondere mensen.

Onze travelsoaps over Mindfulness in the Rocky Mountains en Churchill, Polar Bear Capital of the World komen eraan …