Update Eef 24 mei 2020

Het weekend van 16 en 17 mei gaan we even proef kamperen bij het Oolderhuuske in Limburg. We hebben een mooi plekje aan de Maas, waar we proosten op onze Dreamcatcher. We lunchen zondag gezellig bij Rian en Bart, samen met Daan op afstand, die we veel te lang niet hebben gezien. ’s Avonds hebben Hans en Pepi (oom en tante van Eef) voor heerlijke asperges gezorgd. Maandag heeft Eef een thuiswedstrijd en kan op de fiets naar Beegden om weer een beetje op te ruimen in het ouderlijk huis. We sluiten af met een korte lunch pitstop bij Bauk, want die hadden we ook gemist.



Het was ook het weekend van de heftige berichten, die bij ons behoorlijk hard binnenkwamen … zo is een ex van Kieke afgelopen week al vertrokken op ruimtereis, krijgen we te horen dat een zus van een vriendin zondagochtend voorbij de horizon naar de sterren ging en dat een moeder van een vriendin aan het inpakken is voor haar laatste reis. De berichten beangstigen ons, want zij liepen op ons vooruit … we zijn ons wel er wel degelijk van bewust dat wij ook mee doen aan een eindeloze afvalrace. Dat we keer op keer zullen blijven inleveren … op kwaliteit van leven, op lichamelijke ongemakken en de steeds opnieuw terugkerende mindfucks.

Als woorden niet toereiken
Als niks wat ik kan zeggen
Het beter kan doen lijken
Is ons hart bij jou….


Kanker, een soort van levend stratego, maar dan real life. Een ware mijnenveldslag op micro niveau. Verkenners (scans) om de steeds veranderende situatie vast leggen. Het steeds opnieuw hergroeperen van de strijdkrachten chemo- en immuuntherapie, die als lompe mijnenvegers alles proberen op te blazen wat ze tegenkomen inclusief onschuldige slachtoffers. Toch zijn daar steeds onvoorziene boobytraps (nieuwe tumoren) en hinderlagen (allergische reactie). Verdwaald raken door lab uitslagen in een labyrint van loopgraven (protocollen). Dat je alle emoties in de vorm van munitie verschiet en dan slaan ook de uitputting, onmacht, onzekerheid en verdriet toe als je het net ff niet ziet aankomen en je je gevechtsuitrusting hebt afgelegd. De witte vlag, waarvan je weet dat het een enkele reis naar de next level betekend. Game over … zonder try again.

Dinsdag 19 mei is weer de dag van de immuuntherapie, maar de Dreamcatcher geeft ons letterlijk en figuurlijk een opkomende zon op de horizon. Iets om naar uit te kijken … toch een soort van korte termijn perspectief.

Met wat vertraging door gezellige kletspraatjes in de straat, die onze camper uitlokt terwijl we staan in te laden om op pad te gaan. Het is Hemelvaartsdag en Ruth en Floris hebben ons uitgenodigd voor en BBQ in hun mega bostuin. Wat fijn om langzaam weer wat meer mensen op afstand te zien. We kletsen eindelijk live bij, zij met z’n 5-en aan de ene kant van de tafel en wij aan de andere kant, wat een verademing even mensen om je heen zonder verdriet en ellende. De kids zijn lekker enthousiast en kletsen 100 uit Jip, de hond, patrouilleert de lengte van de tafel op en neer voor leftovers, terwijl de BBQ rookt en de sterren aan de hemel opduiken. Er is zoveel gebeurd en zoveel te praten, uiteindelijk stuurt Batman door middel van een duikvlucht naar ons huis op wielen en dromen we heerlijk in de Dreamcather, die op de oprit staat.

Maar het feest is nog niet afgelopen, want we krijgen roomservice op maat. Ruth en Floris werken allebei in de zorg en moeten vroeg aan de bak. De kids zijn vandaag alleen thuis en maken onder leiding van Roos (13) een fantastisch ontbijt op camperbed. Alleen serveren in de camper is een uitdaging, dus verplaatsten we gezellig naar de tuin. Tjeetje, wat worden ze dan ineens groot en krijg je bijzondere gesprekken met een waanzinnige inhoud. Daarna hebben we nog photoshoot voor papa en mama en wordt de camper nog eens uitvoerig bekeken en goedgekeurd voor een stoere pyjamaparty. Dank jullie wel lieve Roos, Jonas en Mees. Lieve Ruth en Floris het was heel fijn om bij jullie te zijn en wat hebben jullie prachtige en stoere kids!


We rijden via Beegden en zetten wat potten en plantjes op het graf van Eefs ouders.

De volgende stop op 22 mei wordt Neer. We staan bij de haven op de camperplek aan de Maas. Jorn (neefje) komt na het eten op de fiets even de camper bekijken. Nou, die vindt ‘m wel stoer. We halen de elektrische vouwfietsjes van het fietsenrek voor een kleine fietstocht naar de ijsboer in Kessel. Na enige aarzeling wil Jorn toch ook ff onze smurfen scooter proberen, want hij heeft nog nooit op een elektrische fiets gezeten. Met gemak en een beetje bijtrappen haalt hij 33 km, ook test hij de remmen uitvoerig met meerdere slip manoeuvres en stofwolken. Kieke heeft het pittig, want die moet de Limburgse heuvellandschap trotseren op Jorns fiets met haar knieën in haar nek en kin op het stuur. Maar he, voor een zo’n big smile van de kleine grote man, hebben we heel veel over …

Als Jorn hoort dat we nog steeds zelf geen boodschappen doen en niet de supermarkt in durven vanwege Corona, biedt hij uit zichzelf aan om onze boodschappen morgen te doen als we het lijstje appen. Nou, een brok in onze keel.
Als Jobert (broer Eef) en Roos Jorn ’s avonds op komt halen doen we gezamenlijk nog een drankje aan de Maas, terwijl de lucht prachtig roze en oranje kleurt zoals in de week van Moni’s overlijden, een knipoog van boven en vanuit daar proost ze mee.



Wij vonden het heel fijn dat er heel veel mensen langs de weg stonden toen we Hans (vader Eef) gingen begraven. Het ontroerde ons, dat zoveel lieve mensen dat voor Hans en ons wilde doen. Ondanks onze eigen situatie, is het een kleine moeite en wilde we er graag voor Manon en haar familie ook zijn. De volgende ochtend moeten we vroeg op en gaan we met de fiets naar buurdorp Buggenum om langs de kant van de weg te staan als de rouwstoet voorbij komt. Voorop rijdt de rouwauto, die bedolven is onder de zee bloemen. Het raakt ons diep.

We gaan daarna terug naar de camper om vast in te pakken, als Jorn met een rugzak vol boodschappen het haventerrein op scheurt. Ook dat maakt ons trots en ontroerd on diep, want zo jong en er toch al voor ons kunnen zijn. Mooi …
Kinderen zijn net grammofoonplaten, de melodieën en krassen vind je altijd terug als je goed luistert!

Toepasselijk deze keer: De Dijk …. Kan ik iets voor je doen

Een nieuwe dimensie is de online uitvaart. We kijken bij Bart & Rian, met een paar vrienden, in de tuin naar de uitvaart via livestream. Een bijzondere gewaarwording in het Corona tijdperk. Nou, het komt heftiger binnen dan bedacht, want dit is toch ook, hoewel anders een traject waar wij ook inzitten en ons voorland waar we hopelijk nog heel lang uit de buurt hopen te blijven.

4 Comments on “Update Eef 24 mei 2020

  1. Fijn om te lezen dat jullie genoten hebben met de camper 😘

  2. Lieve Eef en Kieke

    Lang geleden kruiste ik het pad van Eef en nog steeds volg ik jullie pad.

    Hoop op tijd voor jullie ❤️

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *