Update Eef 2 oktober 2019

Na 2 heftige weken met een hoop onderzoeken en uitslagen komen we steeds een stapje dichterbij de harde waarheid. Tussen de afspraken in het ziekenhuis wandelen vaak in het bos en de duinen waar alle lelijkheid langzaam tot ons door dringt. Ons foster parents hondje, Mojo, wandelt fijn met ons mee en zorgt voor afleiding waar hij kan met een knuffel of een balletje gooien. De ups and downs wisselen elkaar af. Soms zijn we strijdlustigen vol met hoop en kunnen we alles omdenken, maar de nachten zijn lang en donker en dan slaat de paniek, onmacht, onzekerheid en angst in alle hevigheid toe.

Inmiddels zijn we een hoop scans, MRI’s, bloedafnames en puncties verder. De punctie uit de lever en lymfeklieren bevestigen inderdaad dat het uitzaaiingen van de borstkanker zijn. Ook zitten er een aantal in de ruggenwervels, waar we behoorlijk teleurgesteld over zijn. Inmiddels hopen we om mee te mogen doen met een trail van immunotherapie in het Antoni van Leeuwenhoek, die aanvraag loopt. Fingers crossed!

En dan ben je ineens bijna jarig? Is dit dan je laatste verjaardag en hoeveel verjaardagen ga je nog vieren … hebben we überhaupt wel wat te vieren? De verjaardagen van de laatste afgelopen jaren waren al  in het water gevallen. De laatste mooie verjaardag was 2015 in Fiji. Daar zwommen we tussen de manta’s en proosten we op het leven met een kokosnoot. Helaas hebben we toen onze geplande 3 maanden wereldreis vervroegd afgebroken in Fiji, voor mantelzorg bij de ouders van Eef (die ook beide kanker hadden destijds).

In de zomer van 2016 werd er voor de 2e keer borstkanker bij Eef ontdekt en de chemo net voor haar verjaardag was nou niet ideale bodem voor een feestje. Tijdens Eef haar laatste chemokuur overlijdt Moni, onze fantastische schoonzus, plotseling rond sinterklaas.

Op 1 oktober 2017 overlijdt Lia ( lieve mama van Eef) aan de gevolgen van borstkanker de dag voor Eefs verjaardag, terwijl Eef nog aan het opkrabbelen is van een ernstige hepatitis. Om toch ook even bij Eef stil te staan dat het ook bijzonder is dat Eef een jaartje ouder wordt drinken we een bakkie met een taartje naast Lia in het mortuarium, hoe bizar…

Eefs verjaardag in 2018 was een hapje eten bij de Monarch terwijl Eef aan de antibiotica zit voor een longontsteking, die maar niet over wil gaan. Geen feestje samen met de familie en vrienden. Als familie stonden we de afgelopen jaren onder hoogspanning en zijn we de magie in de strijd verloren. Samen zijn we op zoek naar een nieuw familie evenwicht, na alle heftige gebeurtenissen van de afgelopen tijd. Na zoveel verliezen was het gevoel van een verjaardag vieren ff zoek.

Dus dit jaar zouden we de draad weer oppakken en het leven vieren. We waren bezig met een LOVE LIVE 2.0-feest. Alleen werden we ingehaald door hele foute feiten. Geen groot feest, maar wel een zondag samenzijn met de 2 families leek ons fijn. En waar kun je beter genieten op een regenachtig dag met 4 stuiterbal neefjes ….. in de Beekse Bergen. Lekker met de jongens ravotten, je samen verwonderen over de dieren die je ziet, in de plassen springen tot de frustraties van de papa’s (onze broers) en leren hoe je een echte safari-fotograaf wordt.

Dan is het 2 oktober 2019 en word je 44 … deze dag. Wat ga je dan doen? De afgelopen 2 weken stonden in het teken van verlammende angst en verdriet…. en werden afgewisseld met hoop en strijdlust en alles wat ertussen zit. Ons hoofd is vol en druk. Deze dag geen zin in een telefoon die rood gloeiend staat of onverwachte bezoekjes aan huis. We zijn met zijn tweetjes ondergedoken in een sauna waar badkleding verplicht is, zodat je met je plastic fantastics ook zonder bekijks in de sauna kan zijn. Misschien is dit wel de laatste keer … want zonder borsten en straks mogelijk zonder haren voel je je wel heel erg naakt (zelfs in een sauna).

Dat was nog niet alles …. alleen Eef wist van niks.