Update Eef 2 april 2021

The day after – 26 maart 2021

Moos en Kiek krijgen midden in de nacht nog even een hartverzakking en schieten te gelijk rechtop in bed. Het was net of Eef nog een laatste zucht liep glippen… iets waar de begrafenis onderneemster al voor gewaarschuwd had …desalniettemin verwacht je dat dus toch niet …

Eef zou Eef niet zijn als er al een heel draaiboek voor haar eigen sterrenexpeditie klaar zou liggen.

Op de computer heeft Eef een mapje “overlijden” klaar staan. De overlijdenskaart, die we samen ontworpen hebben, met hier en daar gaten om de laatste details in te kunnen aanvullen. Bijvoorbeeld de uiteindelijke tijd en datum van de sterrenexpeditie. Eef heeft haar eigen afscheidsspeech en dankwoord geschreven en ingesproken op 13 maart en de laatste aanpassingen gemaakt 20 en 23 maart. De voorkeur van sprekers staan op een lijstje en de muziek op travel-play list is zo goed als compleet.

Eigenlijk zijn alle grote lijnen van tevoren al geregeld of besproken voor de aankomende sterrenexpeditie. De voorbereiding die we normaal voor een reis maken zijn er niks bij, maar ja je gaat ook op sterrenexpeditie naar een nieuwe dimensie. De tickets zijn geprint en de route door de ruimte is al uitgestippeld. Het bamboe sterrenvlot staat al in de kamer geparkeerd en het zelf uitgekozen ruimtepak gemaakt van Oegandese boomschors staat in gangkast. De camper is gekeurd om dienst te doen als laatste aardse vervoersmiddel naar het lanceerplatform. Een mooi plekje in het bos is uitgezocht voor de lancering … alleen het wensen van een goede reis en uitzwaaimoment heeft nog geen vaste vorm … want er staan maar liefst 187 mensen op genodigden lijst … Typisch “Houston we have a problem …” momentje … want wegens de Corona maatregelen mogen er maar 50 mensen bij het lanceerplatform van de ruimtereis. Iets wat Eef afschuwelijk en mensonterend vond, want “Wie ben ik om te beslissen wie er afscheid zou willen nemen. Daar ga ik niet over en wil in niet overgaan. Als iemand die behoefte heeft, moeten ze daar de kans toe krijgen.” Euh ja, …

Gelukkig onstaat er “The day after” … organisch een waanzinnig team: the Fixers. Zij gingen vloeiend mee in ons omdenk-ritueel van de afgelopen jaren van mindfuck naar mindfullness. Het sterrenexpeditie support team bestaand uit Marion, Stel, Bianc, Jamie, Ing, Lin, Elles en Bob begeleid door Franca de expeditieleider op aarde om Kiek te helpen bij de laatste voorbereidingen. We kunnen uit eigen ervaring verklappen :De beste ideeën ontstaan bij het hebben van bijna onmogelijke uitdagingen zoals een fatsoenlijk afscheid regelen in Corona tijd.

We do not fix problems. We fix our thinking. Then the problems will fix itself
Time has a way of fixing things. Be patient. I twill turn out exactly the way it’s meant to be.

Als het ‘s avonds rustig wordt in huis na een hele dag chaos in de sterrenexpeditie controlroom … en Stel en Bianc boven in bed zijn gekropen en de andere meiden naar huis … is er voor Kiek even tijd om even rustig bij Eef te zijn … om ff te praten, te kijken, te huilen, verdrietig te zijn, te knuffelen, te aaien of kusjes te geven … de laatste afscheidsvoorbereiding voor de grote tocht door de ruimte. Eef zei altijd: “ik moet er voor zorgen dat ik niet eerder doodga voor ik sterf, want dat is zonde van het korte leven wat er nog is en ik ga niet liggen voor ik val” …

Kiek kan alleen maar denken, terwijl er maar tranen blijven rollen: “Wat ben je gehavend door het leven, maar wat ben je mooi “ …” en zelfs als je ligt en hartstikke dood bent sta je recht op met een glimlach, want zonder dat je het wist was je veel groter dan jezelf. Jouw kompas was passie, waardoor er altijd liefde was. Ondanks alle ellende, in de steek te zijn gelaten en lelijkheid van de afgelopen jaren, kon je altijd het goede van de ander blijven zien, een stapje harder lopen voor de ander en je zelf opzij zetten”.

Eef was niet alleen een rekenwonder met cijfers … Eef heeft ook liefde exponentieel kunnen laten groeien … door haar kompas te vermenigvuldig met passie voor alles en iedereen om haar heen … zo neemt de uitkomst een oneindig vorm aan … compassie

In het Engels is ie nog mooier … zelfs voor iemand die lysdectisch is, staan de letters in de juiste volgorde.
COMPASS en PASSION met elkaar vermenigvuldigd = krijg je COMPASSION

Nou, en dan is ons eigen sterrenstelsel echt te klein … dan ben je eruit gegroeid.

Vrijdagavond is het te koud geworden op bij Eef in bed te kruipen. Dan maar met Moos op de bank ik de woonkamer, als het maar dichtbij Eef is … zolang je nog hier bent, gewoon dichtbij elkaar. In de ochtend meldt Moos zich bij Eef, dan doet hij eerst op bed even een rondje snuffelen en Eefs hand likken, waarna hij op Eefs voeten gaat liggen om de rest van de dag de boel in de gaten te houden. Overdag ligt Moos eindeloos bij Eef op haar schoenen met z’n kop.

De dagen die volgen zijn bijzonder en bizar. Ze vliegen voorbij … Tja wat wil je ook als je een lancering moet fixen binnen een kleine week in corona tijd met allerlei onmogelijkheden. De Fixers lopen in en uit en niks is blijkt uiteindelijk onmogelijk … een geolied team waar Cape Canaveral jaloers op zou zijn. Terwijl Eef rustig in de kamer ligt, is het mooi dat de rest er omheen beweegt. Eef is er gewoon fijn bij, er wordt met Eef overlegd en gekletst. Vaak kruipt er iemand bij Eef op bed, gewoon om even te zijn of druk bellend om iets te fixen. Zo fijn om Eef om ons heen te hebben.

Hier een kleine compilatie van fixers-dingen en prachtige verborgen talenten.
Binnen een mum van tijd is er een logistieke planning voor de aankomende week in draaiboek vorm en een afstreeplijst van geregelde dingen op datum en naam. De ene ontpopt zich als een soort moeder overste om het overzicht te bewaren thuis en bezoekersregelingen af te stemmen. De ander over de tekst en vormgeving van de kaart of de zoekgeraakte adressen en onmogelijk etiketten print acties tot diep in de nacht om de post deadline te halen. Volleert postzegelplakker is ook een kunst. De genodigde lijst doorstreper, die de lijst veranderde in een zebraprint met 137 strepen. Communicatiespecialist voor update naar de buitenwereld, supporters, en afspraken met het lanceerplatform. De volgende over het uitzwaaimoment bij het ziekenhuis of bos met looproutes en beperkte aantallen binnen tijdschema’s. De lancering met een livestream, videobeeld, audiocompilatie in combinatie met playlist werd ook zorgvuldig beheerd. Sprekers wie, wat, waar en welke volgorde gevolgd door muziek en een PowerPoint met heel veel veelzeggende foto’s coördinator. De cateringservice voor boodschappen en het naar binnen slingeren van eten zodat iedereen genoeg brandstof heeft om nog even door te gaan. Of koffie- of thee ceremonie serveerder en koekjes uitdeelservice voor bezoek. Chauffeur diensten, bloemenstal beheerder, brievenbus ontploffing opruimer, camperpoetser en campingeigenaar. Elke avond samen proosten met biertjes bij en op Eef, terwijl we afstrepen wat er gefixt is vandaag en nemen we door wat voor morgen prioriteit heeft. Eefs eigen dreamteam.



Oh en niet te vergeten Moos die tussen de bedrijven door als knuffel/hulp/troosthond dient en je graag mee neemt een ommetje om je hoofd even leeg te maken.

De postbode tilt zich een hernia, ieder dag puilt de brievenbus uit en liggen er pakken lieve kaartjes op de deurmat. Ook stromen van over de hele wereld lieve digitale berichtjes binnen en staat de telefoon rood gloeiend.

We laten eigenlijk alleen familie in huis bij Eef, want de rest heeft donderdag de kans om afscheid te nemen, want het is al hectisch genoeg. De broer van Eef komt zaterdag met de jongens. We kletsen wat, terwijl we om Eef zitten. Jorn geeft aan dat hij het liedje Tijdmachine van Dio graag wil. Hij zou graag door de tijd willen kunnen reizen … terug in de tijd want dan zouden we weer allemaal samen kunnen zijn en vooruit in de tijd dat als ze medicijnen hadden tegen kanker dan ging hij die halen om mee terug te nemen naar het nu. Hoe mooi is dat! Nou, dan fixen we dat natuurlijk … jij vraagt wij draaien.

De andere neefjes Fije (8) en Jits (5) zijn nog wat jonger en er ontstaan prachtige dingen als je samen zit te filosoferen bij Eef op bed. Fije probeert Eef ietsje te hard wakker te porren, toch ff checken of Eef echt niet slaapt. Waardoor Eef een mooi kuiltje in haar wang heeft, daar zou ze om hebben moeten lachen. Daarna gaat hij met de dromenvanger in de weer. “Ik heb Eefs droom gevangen.” Ze droomt over achtbanen … geen idee waar dat nu vandaan komt … want daar was Eef nou geen fan van, die werd al wagenziek bij een te scherpe bocht of iets te wild rijden.



De bamboedraagbaar alias sterrenvlot wordt in het bijzijn van Eef ff getest en twee kleine mannen roeien in een fantasiespel met onzichtbare peddels door de ruimte langs planeten, sterren, de maan, gaan op bezoek bij opa bootje (Kieks pap) en ze komen ook nog vliegende eenhoorns tegen. De ruimte in is zo gek nog niet … en het vlot wordt goedgekeurd.

Jits en Fije willen alles weten over de dood, begraven, cremeren en zelfs reïncarnatie komt aan bod. Ze kijken wel eens de fotoboeken van reizen waar ze ook de foto’ s hebben gezien van de lijkenverbranding op de trappen van de Ganges in Varanasi. Kieke legt uit dat je dan 7 keer terugkomt op aarde en misschien in andere verschijningsvormen in een steeds iets moeilijker leven … daarna ga je pas naar de hemel. Fije wil graag als een hondje terug komen op aarde als hij reïncarneert, want dan gaat iedereen mij lekker aaien zoals bij Moos. In eens lijkt hij in gedachten verzonken en dan zegt hij: “Ik denk dat Eef het leven heeft uitgespeeld”. Euh, wat bedoel je …? Het was nu moeilijk voor Eef, het was vast het laatste leven dan gaat ze nu naar de sterren. Kiek moet even schakelen … “Leg eens uit wat je bedoelt? … “Zoals een computerspel … Eef heeft het uitgespeeld.” “Je bedoelt het leven uitgespeeld? “Ja, dan is het klaar … Kiek “ Een soort van grote eindbaas verslagen in het laatste level van een computerspelletje? Ja, dat bedoel ik …
Zo mooi die kinderlogica …

Daarnaast zit Jits in een ander level … hij begrijp er niks van dat Eef geen friet mee-eet, we moeten hem uitleggen dat als je dood bent je ook geen honger meer hebt, met dat antwoord was hij tevreden. Trots legt hij van frieten Eefs naam … ik kan nog niet schrijven maar weet wel hoe Eefs naam moet.

31 maart 2021

Iets over 03:00 wordt Kiek wakker en ook Moos zit rechtop en is gefocust op Eef, die in de maneschijn licht ligt te geven. Een strook maanlicht valt over ons heen de kamer binnen precies op Eefs gezicht. Kiek moet even drie keer knipperen, het is adembenemend… de maan verlicht letterlijk en figuurlijk Eef. Je moet er verwonderd naar blijven kijken Het is een prachtig hemels tafereel wat zich afspeelt tot 03:17. Ook het tijdstip is bijzonder 15:15 is Eef overleden en rond 03:15 word Eef opgehaald. Toeval bestaat niet… Kiek denkt dat de maan Moni gestuurd heeft om Eef te komen halen op dat moment. Kiek begrijpt nu waar de term verlicht worden vandaan komt … Een soort van in de maneschijn maar dan live. Zie de foto’s, want anders zou niemand het geloven…



1 april 2021

De dag begint al vroeg om 7.00 uur, want we hebben geen zin drukke straat en/of rouwtoerisme. Ivo komt helpen en Marion rijdt de camper voor en we zetten ff de hoeken van de straat af. Er was een klein probleem … hoe krijgen we nou Eef, die helemaal stijf bevroren is het huis uit omdat ze de draai in de gang niet kan maken op het sterrenvlot? Dus ff … panic in the house …. Er gingen een paar slapeloze nachten en afgekeurde scenario’s overheen, als over de schutting van de buren tillen.

Gelukkig zijn de SEH-ers heel handig met lichamen tactisch verplaatsen en ging er een beroepsdeformatie lampje branden, de ingewikkelde mummie. Eef had de oplossing prachtig gevonden. Ze maken van Eef een soort mummie, door haar in lakens in te wikkelen. Waardoor Eef vakkundig door haar collega’s onze fijne huisje verlaat. Zo wordt je dus SEH-waardig uit huis getild en schuiven we Eef de camper in. Zo als ze het graag wilde, geen lijkwagen gewoon in onze eigen Dreamcatcher voor het laatste stukje hier op aarde voor je gelanceerd wordt de ruimte in voor je sterrenexpeditie.



Kieke klimt stiekem bij Eef achter in de camper. Eef ligt gewoon met haar hoofd op Kieks schoot, want de rest fixen we later bij Jamie en Inge op de oprit …. Hier in de straat vinden we geen optie, dan voel je je toch een beetje opgelaten. Bij Jamie en Inge op de oprit met een dichte poort maken we Eef en de Dreamcatcher in orde … Eefs mooie eigen haren en mutsje weer op en we leggen Eef op het bamboe sterrenvlot achter in de camper, hangen de klamboe op tegen de vliegen maar ook om alles er net ff ietsje vriendelijk uit te laten zien. Dan rijden we naar het ziekenhuis en parkeren we de camper tegenover de ambulance hal. Eerst komt Eefs vakgroep afscheid nemen en daarna kunnen de collega’s van het Etz-ziekenhuis, die daar behoefte aan hebben, ook Eef gedag zeggen. Wat een mooie oplossing en prettig werkgeverschap in een onmogelijk corona tijd om zo toch iedereen de gelegenheid te geven, die daar behoefte aan heeft om afscheid te nemen. Een lieve collega, laat een knalrood lippenstift kusje achter op de klamboe, het voelt al een soort van goeie reis proost moment zonder champagne fles die stuk gegooid wordt tegen de Dreamcatcher.







Bijzonder dingen ontstaan spontaan … ook de stoere mannen en vrouwen van de ambulance staan met hun ziel onder de arm … en dan gaat er een blauw lichtje branden … euh zwaaien … Ze gaan Eef een stukje op weg begeleiden met de wagens die er zijn … ook vragen ze een fly-by aan van de trauma heli … maar helaas die was niet in de buurt.

Stella stapt bij Eef achterin om te zorgen dat Eef niet van het sterrenvlot stuitert bij een scherpe bocht of rem actie. Jorn stapt bij Kiek in de Dreamcatcher als bijrijder … en met een brok in de keel omringt door zoveel liefde … rijden we weg, van Eefs geliefde werkplek, een nieuwe horizon tegemoet door een klappende erehaag van collega’s, die Eef uit te zwaaien voor haar komende sterrenexpeditie. Er worden tulpen onder de ruitenwissers gedaan en op de motorkap van de camper gelegd. Zo escorteren vijf ambulances in colonne Eef alvast een stuk op weg met zwaailichten en sirenes naar de natuurbegraafplaats de Utrecht bij Esbeek. Een kippenvel moment, terwijl Jorn zich ontpopt als een kleine Youtube vlogger en alles vanuit bijrijder perspectief filmt. Er is zelfs een behind the scenes moment en zo maakt hij een selfie van ons voorin de camper. Uiteindelijk komen we er met 3 ambulances aan bij het bos, want de andere werden om en om afgeroepen en zwaaiden af bij een kruising of een rotonde. Wat een bijzonder eerbetoon. In Jorns taal: Gewoon cool.




We zetten de camper op het uitgekozen plekje in het bos van de Natuurbegraafplaats in Esbeek. Er zijn zoveel bloemen, de camper lijkt wel een bloemenstalletje, eigenlijk een tulpen stalletje … Eefs lievelingsbloemen. Humor, behalve gele, want die vond ze lelijk, je kan maar duidelijk zijn toch? Er is een eenrichtingsverkeer looproute uitgezet langs Eef in de camper en langs waar het plekje waar ze graag begraven zou worden.

De middag is ingedeeld in tijdframes, ja zelfs buiten mogen er maar 30 personen binnen 1 tijdframe op 1,5 meter zijn. Dan moet er tijd tussen zitten voor de volgende lichting komt. Iedereen moet geregistreerd worden met naam en telefoonnummer. Zo kunnen er toch nog 120 mensen Eef uitzwaaien of goede reis wensen op een prachtige plek.



Dan nog een laatste aards avontuur. Eef ligt prima in de camper en het zou onlogisch zijn om Eef weer terug in huis te slepen. Reizen is voor ons niet de bestemming maar het onderweg zijn, dit is ook onderweg zijn naar iets volgens, … een nieuw avontuur. Met een intiem groepje en 5 campers gaan de laatste avond gewoon kamperen bij Marion in de tuin. We zijn met z’n alle op reis, zo voelt het en dit zou Eef prachtig hebben gevonden. Nog een keer samen in de camper, de Dreamcatcher die zoveel vreugde heeft gebracht het laatste jaar, waardoor we ondanks alles toch konden dromen en genieten. We klappen de achterklep open zodat Eef er gezellig bij ligt. De kinderen van Marion spelen gewoon naast Eef op de schommel en iedereen heeft nog even zijn eigen momentje met Eef. Tamara, de mama van Moos, heeft een voor een fantastische borrel grazingtable gezorgd voor de innerlijke mens na een lange dag.



Als het gaat schemeren ontsteken we 300 kaarsjes om de zwemvijver en op de steiger, terwijl de avond langzaam valt, zoekt het licht een weg door de duisternis. We maken een groot kampvuur en een kring bij Eef … Na middernacht kruipt Kiek bij Eef in de Dreamcatcher … en als je je ogen dichtdoet kan Kiek alles zien wat haar hoofd verzint.

De kaarsjes en het vuur vormen samen een lichtspoor om Eef de weg te wijzen naar de volgende dimensie … het is magisch en mooi … the next level of love …



2 april 2021

Laatste ochtend wakker worden samen met Eef in de camper. Lara de hond van Marion komt Eef ook nog even dag zeggen.Samen ontbijten. Met Stel en Bianca ff op en neer naar huis. We meuren een uur in de wind naar fik.Kiek moet nog haar eigen praatje maken, want dat is nog steeds niet gelukt met alle drukte van de afgelopen dagen. Er zijn wel al creatieve ideeën maar die moeten nu nog in een vormpje gegoten worden … onder druk presteert Kiek meestal perfect … niet bang zijn … want het ontstaat op het moment dat de tijd rijp is … vrijdagochtend dus …

Dan … “Panic in de house … euh camper” …. De boomschors lijkwade is kwijt … Iedereen dacht dat iemand m had … maar nee dus … die stond dus nog gezellig thuis verstoppetje te spelen achter het gordijn. Rien en Kieke gaan op pad naar de begraafplaats de met Eef en Stel als begeleider achterin.

En dan de laatste keer midden in het bos … Kieks allerliefste, Kieks droomvouw en Kieks werelverwonderaar … Kijken, aanraken, voelen … en met haar ogen dicht zou Kiek Eef herkennen aan het landschap van littekens, een soort braille DNA voor geliefden, perfectly imperfect forever. Poeh, wat is dat heftig … de wetenschap dat dit de laatste keer is dat je Eef ziet in dit aardse bestaan en straks alleen in dromen voorbij komt … al is het steeds minder Eef. De huid verleerd, verkleurd en verschrompeld. Je wordt er niet knapper op als je dood bent, maar in Kieks hart blijft je altijd de mooiste.

Op een rustig plekje in het bos. Hebben we alles wat niet vergaat uitgetrokken en af gedaan. Schoenen, sieraden, riem … Eefs plastic fantastic borsten, want daar heeft moeder aarde ook niks aan. Ook Eefs haren doen we af, want dat is een van kostbaarste bezitten wat Kiek nu nog heeft en ze ruiken nog heel fijn naar Eef. We zetten het mutsje wel weer op anders is het zo kaal en krijg je een koude kop.

Nog een keertje je wang aaien, kusjes geven … een hart dat in duizend stukjes breekt maar bijeen wordt gehouden door de ontelbare prachtige herinneringen, die we hebben gemaakt. We staan met z’n alle te brullen en te snikken. Dan wikkelen we Eef liefdevol in als een mooi geschenk, om haar terug te geven aan moeder aarde en leggen haar terug op de bamboe draagbaar in de camper met haar rode stethoscoop, een tulp en het mascotte popje bovenop.




Als we bij de natuurbegraafplaats aankomen oefenen de dragers nog even hoe dat nou het handigst gaat, zonder dat Eef van het sterrenvlot afrolt en hoe je allemaal in dezelfde pas loopt. De vijftig VIP uitzwaaiers nemen plaats rondom het natuurlijke platform. Kiek stapt met Fije en Jits op schoot in de camper om Eef naar het lanceerplatform te rijden. Natuurlijk moet er door Jits even getoeterd worden om te laten weten dat Eef er aan komt. De dragers nemen Eef mee en leggen haar op 2 boomstammen te midden van lieve mooie mensen en omringd door heel veel mensen in dit universum, die de lancering helaas via een livestream volgen op afstand door Corona. Eef heeft zelf het eerste en laatste woord, begeleid door moeder aarde en haar vast gelegde pracht. Het lijkt alsof de naaldbomen zacht de liefde fluisteren als de wind er tussendoor waait en soms komen de zonnestralen even door het wolkendek … Prachtig verlicht … net of ze Eef zacht aaien, welkom terug wil heetten en ophalen om haar naar de volgende dimensie te begeleiden … “Ready to lift up” … Eefs Sterrenexpeditie




In het mooie zelf uitgezochte plekje aan de bosrand leggen we Eefs lichaam terug in de armen van Moeder aarde, want deze lichamelijk bagage hoeft niet meer mee op reis. We hebben nog een kleine uitdaging, want tijdens het laten zakken van het sterrenvlot in het graf valt Sanders bril in de kuil. Fije neemt bijna een snoekduik het graf in, Kiek kan hem nog net bij zijn jas vast grijpen. Ze laten Fije het graf in zakken aan het voeteneinde … Fije pakt de bril om die terug te geven …. En daar sta je dan als 8 jarige in Eefs graf zo trots als een pauw … zoals hij het zelf omschrijft …” Ik ben lekker als laatste nog het dichtste bij Eef geweest”.
We dekken Eefs lichaam toe met een dekbed van honderden tulpen. Daarna scheppen we eigenhandig met de Fixers de gapende wond in moeder aarde dicht. Moos is het er nog niet mee eens en probeert de Eef weer uit te graven. Als laatste wordt er een prachtige kleurige aardkorst gevormd van alle bloemen en bloemstukken.







Moeder aarde neemt de geleende atomen en moleculen weer terug en hergebruikt in duizend ander vormen …

Eef is alles …

Do not stand at my grave and weep,
I am not there, I do not sleep.
I am a thousand winds that blow;
I am the diamond glints on the snow.
I am the sunlight on ripened grain;
I am the gentle autumn’s rain.
When you awaken in the morning’s hush,
I am the swift uplifting rush
Of quiet birds in circled flight.
I am the soft star that shines at night.
Do not stand at my grave and cry.
I am not there; I did not die.

Lieve mensen, dank jullie wel voor alle berichtjes, bloemen, appjes, mails, kaartjes, belletjes en bezoekjes. Jullie hebben ons leven mooier gemaakt. Bijzonder om te voelen dat zoveel mensen met ons meeleven. 🍀

De corona bracht een een uitdaging met zich mee, maar door om te denken en te kijken wat er wel kon hebben we Eef een mooier afscheid kunnen geven dan we hadden kunnen dromen. 🌈

Lief ETZ ziekenhuis dank voor alle medewerking om ondanks de corona regels er een waardig afscheid van te maken, dat is nog eens werkgeverschap waar menig bedrijf een voorbeeld aan mag nemen.🏨 Lieve medewerkers van de RAV Brabant Midden-West-Noord zo bijzonder dat er een escorte van ambulances 🚑🚑🚑🚑🚑 Eef naar haar zelf gekozen plekje op de Natuurbegraafplaats ‘De Utrecht’ brachten. 🌾

Beste Franca van Coda uitvaarten wat een fijn mens ben jij en wat heb jij je stinkende best gedaan om al onze wensen in te willigen. 🙏

En dan last but not least … de fixers … ons home team dat organisch ontstond. Zonder jullie was dit bijzonder afscheid onmogelijk geweest! The people in my/our life that I am convinced are angels born without wings. 🧚‍♂️
Mijn dank is oneindig groot.
Liefs Kieke 💋

PS: er wordt hard gewerkt aan (L)EEF het boek, de documentaire, het sprookje van de paradijsvogel en de regenboog vis … stay tuned … for the next level of love!

15 Comments on “Update Eef 2 april 2021

  1. Prachtig, ontroerend en zo ontzettend liefdevol. A true example of the next level of love ❤️🌈🚀💫

  2. Kieke, wat heb ik door jullie verhalen mee kunnen leven in jullie plezier en verdriet. Wat ligt dat bij jullie dicht bij elkaar. Hoe je goed. 🌷🌷

  3. Kieke,
    Met tranen in mijn ogen heb ik het hele verhaal gelezen. Niet van verdriet maar gewoon omdat het zo mooi geschreven is en georganiseerd is.
    gr
    Johan,

  4. Lieve Lieve, wat een liefde …zo bijzonder dit afscheid, ontroerend. Je bent een topper.

Laat een antwoord achter aan Kieke Van Maarschalkerwaart Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *