We zijn bezig om alles goed te regelen. Hoe cru ook. Kan Kieke blijven wonen, hoe zit het met nabestaande pensioen, schadevrij jaren van een auto kun je die overschrijven en dan stuiten we op de transitie regeling met een ontslagvergoeding, waarvan de wet gaat veranderen per 1 januari 2020. Stress …. Met deze uitslag, dit toekomst perspectief en de behandelingen gaat Eef naar alle waarschijnlijkheid van tijdelijke arbeidsongeschiktheid (WGA) naar een definitieve arbeidsongeschiktheid (IVA). Dat houdt ook in dat je het hoofdstuk carrière moet gaan loslaten. Iets waar je altijd je ziel en zaligheid hebt in gestoken. Iets dat je met zoveel passie en liefde heb gedaan. Het valt zwaar en ook dat er haast achter zit door de wet die verandert.
Helaas, hebben we inmiddels onze eigen CODE BLACK! Lieve SEH, een deel van mijn hart is daar bij jullie …
PS: Uitdaging … ideetje voor ETZ flash mob! Make my day!
De decembermaand is gewoon KLOTE en kost ons veel negatieve energie. De feestdagen zijn dubbel, fijn om samen te zijn maar ook last van het lege stoelen syndroom, het gemis en de angst voor de toekomst. Is dit de laatste kerst en dus je laatste levensjaar? We zitten er samen behoorlijk doorheen, want het beste scenario voor aankomend jaar is 39 weken chemo en 13 weken geen chemo. En dat is ons goede scenario. En ja, de chemo houdt je in leven … is dus heel kostbaar…., maar is ook invaliderend. Het is niet dat we er niks van maken, maar het is ook best een opgave om steeds opnieuw te schakelen en om te denken ….
We vieren dan ook kerst met de families en dag na kerst gaan we met de Maartjes (familie van Kieke) naar Nauturalis. We zijn namelijk niet zo van de geef-kadootjes aan onze neefjes, maar van de doe-kadootjes. Jits werd 4 in oktober, maar dat moesten we natuurlijk nog ff goed maken met de kleine stuiterbal door alle bizarre omstandigheden. Wat een gaaf museum is Naturalis, ook voor ons. Levensgrote dino’s die tot leven komen, alle dieren die je maar kan voorstellen op ware grote en we proberen nog een skelet, botje voor botje in elkaar te puzzelen. Mooi om die grote ogen en verbazing op die bekkies te zien. Wie weet zit er nog een safari in Afrika real life in ….
De 29ste krijgen we een lichtje in donkere tijden. De buurt, vriendinnengroep studententijd van Eef uit Maastricht laten een lampion voor ons branden in het Olympische stadion. Er branden duizenden lampionnen in de vorm van een mega hart. Ieder lampion staat voor een dierbare die kanker heeft, gehad of is overleden. ’s Avonds is er een mooi televisieprogramma alleen zetten wij het af … we vinden het te confronterend.
Oud op nieuw bij zijn we Ruth en familie en Eef draait op de valreep nog het beroemde jaarwisselingsspel in elkaar. Fanatiek wordt er gespeeld. Hints en pictionary leiden tot grappige taferelen, M & M’s vliegen over tafel bij de op kleur sorteervraag, er wordt ge-liomadepongt terwijl de lamp gelukkig op zijn plek blijft hangen. We luiden het nieuwe jaar in met mixt-feelings, een lach en een traan. Jonas weet de champagnekurk, maar dan ook op de seconde nauwkeurig, te ploppen om 00:00 zonder het kerstballen uit de boom te schieten, waarna Floris en de kids wensvuurpijlen voor ons afsteken.
Onze voornemens voor 2020:
Eef en Kieke first 3.0. Proberen zo normaal mogelijk te gaan doorleven en zo min mogelijk in een ziekte rol zitten. Dus met alle lieve (zieke)bezoekjes ook dingen doen zoals een wandeling maken door het bos, een hapje eten, shoppen voor ons huis, een museum bezoeken of een drankje in de kroeg. Met minder siplippen. Als de chemo aan blijft slaan en het ons gegeven is, hebben we nog ff en we willen zo gewoon mogelijk leven tussen de chemo’s door. Ziek zijn kan nog lang genoeg.
Je ziet mensen aarzelen om ons gelukkig nieuwjaar te wensen. En wij aarzelen ook, we doen braaf wat hoort en persen er met een knoop in onze maag en brok in je keel ook iets onverstaanbaars in die richting uit. Tuurlijk menen we dat ook. We gunnen iedereen al het best voor komend jaar. Maar onszelf ook en we weten al dat we zoveel dingen die we graag zouden doen dit jaar, dat die niet gaan. Onze maatschappij leeft op plannen in de toekomst. Wat doen we morgen, volgende week en volgend half jaar. Dat is confronterend, omdat we dat ook zo graag doen en dat eigenlijk niet meer echt goed kan.
En natuurlijk gaan we ook dit weer omdenken en een andere invulling geven, want op de bank zitten dat levert niet veel op. Maar juist eind december hadden we toch wel last van dat vooruitzicht en zijn we blij dat januari start. Met als cadeau 2 Januari de start van de 4e chemo cyclus weer.
Zondag 5 jan lijken we weer wat lucht te krijgen en kunnen we weer een beetje vooruit kijken, dromen en plannen maken. We gaan op een maandagavond naar een 2de hands campertje kijken, dat ons weer vooruitzichten geeft en dat we ook weer kunnen dromen. De kans dat we op de gedroomde wereldreis gaan is nihil, maar het campertje biedt zoveel mogelijkheden voor een makkelijk weekendje weg in NL als de zon schijnt, slapen bij vrienden op de oprit of de straat na een gezellig avondje, tripjes door Europa en je hebt je eigen bed altijd bij je voor een dutje tussendoor of een nachtje waar dan ook. Hij past in een zeecontainer dus mochten we ooit nog een gouden window krijgen dan verschepen we hem naar Canada en Alaska.
Gerard (vriend van Henk en Marianne onze reisouders), die ook 4×4 over de wereld rijdt gaat met ons mee voor de camperinspectie bij Michael en Jantine in Amsterdam. Wat grappig, met z’n 5 te sparren we over 4×4 campers en spannende reizen. Zij doen hem weg omdat ze een betere, nieuwere en compactere camper hebben gevonden om binnenkort naar Japan te rijden. (Zij zijn te volgen op www.dereizendezon.nl) Gerard en Bettie zijn nu even thuis voor 3 maanden terwijl hun auto in Peru gestald staat om binnenkort richting Noord Amerika te reizen (zij zijn te volgen op www.exploringtheworld.nl)
We zijn helemaal gecharmeerd van het bakkie ondanks dat hij al 21 jaar oud is. Lekker retro en goed te pimpen. Bijna alles wat wij zouden willen zit erop of eraan … De achterklep die helemaal open kan steelt de show en je kunt vanuit je bed lekker naar buiten staren. Gerard en Kieke gaan een proefrondje rijden met de Misibushi L200 Bimobil Husky 240. We slingeren ff goed, kijken of het bakkie niet van de pick-up af rolt, wat gebeurt er als je iets te hard over de drempel gaat met dit bakkie achterop, kiep je achterover of wordt je gelanceerd op de voorstoel. De remmen worden ook even op de proef gesteld en we slippen door de straat. We maken een deal. Alleen willen we het campertje nog even aan een technische keuring onderwerpen. Het is nog even een uitdaging om op stel en sprong een garage te vinden. Na wat rond gebeld te hebben, vinden we er eentje en kunnen we de 11de januari terecht.
We zoeken snel alles uit deze week qua verzekeringen, camperstalling, reparatie, pimpen, RDW en de belastingdienst. Eef bedenkt al een toepasselijke naam “DREAMCATCHER”.
Kieke heeft het weekend vakantiebeurs in Amsterdam. Eef gaat met Michael en de Dreamcatcher naar de garage. Probleem: met bakkie achterop past ie niet op de brug. Gelukkig kan het bakkie eraf en 15 minuten later staat de pick-up alsnog op de brug. Nawied duikt eronder en kijkt de Dreamcatcher na. Er wordt nog even opnieuw onderhandelt met Jantine en Kieke via de mobiele hulplijn. Eef en Michael schrijven hem op naam, regelen de betaling … et voilà zaterdagavond zijn wij de gelukkige eigenaren van de Dreamcatcher.
I love the DREAMCATCHER 😎 it looks like the perfect mobile for your 2020 excursions. You know you can take ferry boats across to Canada and USA.
XOXOXOXO M
We keep our fingers crossed! xxx
Mooie herinneringen maken in deze leuke 4×4.
Groetjes Erica xx
Zeker! Hij staat nog even voor een final check bij de camper garage … en dan lekker op pad.
Lieve kanjers,
Ik volg jullie op de voet… elke keer weer met een lach en een traan.
Ik wens jullie zo ontzettend veel geluk toe…
Dat er nog maar vele mooie dromen uit mogen komen.
Jullie zijn een enorme inspiratie.
Keep on dreaming en let your dreams come true…
Liefs, Susanne Hagenaars (oud-collega Eef)
We do! x
Ha Dames ik heb jullie verhalen gelezen.
Het is mooi om te lezen hoe jullie er voor elkaar zijn met heel veel liefde… Ik hoop dat ook met heel mijn hart dat jullie nog een lange tijd van en met elkaar mogen genieten.
En dat jullie nog veel dromen nog En laten uitkomen.
Ik blijf jullie volgen.
Heel veel liefs Natasja Verhoeven
Dank voor je lieve berichtje!
Hallo dames.
Wij hebben elkaar ontmoet in 2010 in Indonesië tijdens een relaxweekje aan de kust. Wij volgen jullie prachtige reizen en foto’s. Wij wensen jullie mooie reismomenten met de nieuwe aanwinst de dreamcather. Geniet van de hier en nu momenten. Wij wensen jullie veel sterkte.
Groetjes Annet en Bertjan Keizers
Wat bijzonder dat jullie ons nog steeds volgen! Thanx