Woestijn of strand… overal Zand!

Peru: 15 – 29 mei 2011

Peru, Nazca, 15 – 16 mei 2011

In dit geval hebben de Nazca’s de stenen geruimd in de woestijn, waardoor er een soort van ploeglijn ontstaat en dat over honderden of duizenden meters. De tientallen figuren van dieren, honderden geometrische vormen en duizenden lijnen zijn goed bewaard gebleven. Het is hier zo droog en bijna altijd windstil, zodat de lijnen duizenden jaren hebben kunnen overleven.

Hand of kikker

Na de lijnen brengen we een bezoek aan het huis van Marie Reiche waar al haar wiskundige berekeningen en tekeningen hangen. Zelf is zij op 95-jarige leeftijd hier in de tuin begraven. Het graf is prachtig uitgedost met bloemen, die de afstammelingen van de Nazca indianen gisteren hebben gebracht om haar te vereren.

Palpa figuren

Ook kijken we nog naar de Palpalijnen (B) ietsje verder op en bezoeken we de Chauchilla (C) begraafplaats van de Nazca’s, die bijzondere mummies bevatten. Het droge klimaat heeft de mummies in bijna originele staat behouden. Naast de geraamtes kwamen ook kleren, haar en vel in redelijke staat boven zand (water).

Nazca graf

Er zit zelfs nog huid op

Nazca graven

In de oase

Sandbuggy

Overal zand

Effe boarden

Ongeleid projectiel

Zonsondergang over de zandzee

De volgende dag moeten we vroeg op om een bezoek te brengen aan de Ballestas eilanden (D), die bij Paracas (4) voor de kust liggen. De eilanden zijn afgeladen met verschillende soorten zeevogels. Het ziet zwart van de aalscholvers, die uitvliegen voor hun dagelijkse visuitje, boven ons in de lucht. De pelikanen scheren in formatie langs. De Jan van Genten spelen wie maakt het grootste bommetje en schieten vlak langs de boot het water in. De pinguïns zijn een beetje in de minderheid en staan lekker warm te worden in de ochtendzon op de rotsen. Ook de zeeleeuwen kijken ons met grote kraalogen aan als we vlak langs ze varen. Ofwel we kijken onze ogen uit met zoveel actie om ons heen.

Ballestas eilanden

Overbevolking

Vogelgrot

Eindeloze slierten

Jan van gent

Pinguïns met daar achter heel veel vogels

De dirigent

De middag relaxen Eef en Sander lekker bij het zwembad in de oase, terwijl Kieke te veel energie heeft. Ze maakt nieuwe vrienden maakt met Pepe de huis papegaai en is met de camera op jacht naar het ultieme kolibrie shot. Je moet er wat voor over hebben..! vervolgens hangt ze samen met de kolibrie in de bougainville.

Pepe Kiekes nieuwe vriend

Kolibrie in vlucht

Peru, Lima, 19 – 23 mei 2011

Tegen de avond komen we weer met de bus Lima (5) binnen. We zijn bekaf van het mooi en enerverend rondje Peru. De volgende dag moeten we alweer afscheid nemen van Sander, die we naar het vliegveld brengen. Snik! Het is ontzettend leuk geweest en het blijft bijzonder om zo ver weg “bezoek” van thuis te mogen ontvangen.

De volgende 2 dagen hebben we een hoop foto’s uit te zoeken en moeten er nieuwe plannen gemaakt worden. Na een kort beraad besluiten we de rest van noord Peru te skippen en rechtstreeks de bus naar Mancora te nemen op de 23ste. Hoog tijd om te gaan relaxen.

Peru, Mancora, 24 – 29 mei 2011

We komen knetter vroeg aan in Mancora (6) (strand) na een ritje met de nachtbus. We hangen de halve dag bij het zwembad, want de kamer moet nog vrij komen. Gelukkig is het weer prachtig en kleuren we een beetje bij terwijl we in een nieuw boek duiken afgewisseld met het zwembad.

De volgende dagen doen we helemaal niks. Vakantie in de vakantie… en… verwerken we alle indrukken van de afgelopen tijd.

De laatste dag hebben we weer een gezellig weerzien met Rob en Sanne. Ook ontmoeten we Dorian en Arnold en gaan met alle verschillende reisverhalen samen een hapje eten.