When the Blue Paintbrush of the Sky Drops
Costa Rica: 21 – 24 september 2014
Costa Rica, Teneriro, 20 – 22 september 2014
Op aanraden van de jongens van Luna Azul gaan wij richting Tenorio vulkaan NP. Het is niet zo ver van Ostional. Dus mochten we een belletje krijgen, dan kunnen we zo terugrijden indien de zeeschildpadden de geest krijgen voor de massale stranding. We komen uit op een heerlijk plekje, Tenorio Lodge. Ons huisje is gemaakt van allemaal natuurlijke materialen. Prachtig ontwerp met formidabel uitzicht vanuit bed op de vulkaan (helaas zit de vulkaan met zijn top verstopt in de wolken). Overdag is het erg warm en ’s avonds koelt het behoorlijk snel af. Een goed moment om de Hot Tube in te duiken.
We gaan al vroeg op pad en we ontmoeten onze gids in het NP. Bij het dorp moeten we ergens rechts af een dirt road die ons het bos inslingert de vulkaan op. Nou, dirt road … Een weg vol gaten en stenen, die alle kanten opschieten als we er 4×4 overheen rijden. We doen er bijna een uur over, maar het uitzicht is waanzinnig. Hier en daar staan bordjes langs de zijkant van de weg, wat de vluchtroutes zijn mocht de vulkaan uitbarsten. Ook moeten we bij het rangerhuis onze auto zo parkeren, dat we gelijk downhill kunnen racen. Het lijkt spannender dan het is. Met onze ranger dartelen we het grote groene bos in, op de helling van de vulkaan. We moeten behoorlijk klimmen en de temperatuur stijgt ondanks de hoogte met de minuut. Na de Hot Tube van gisteren wandelen we vandaag in een natuurlijke sauna. Het zweet gutst van ons hoofd en over onze rug.
Het Tenorio vulkaan NP staat bekend om zijn blauwe rivier en waterval. Het ene verhaal vertelt dat toen God ooit de hemel aan het schilderen was hij per ongeluk zijn blauwe kwast heeft laten vallen. De kwast kwam hier op de aarde terecht en zo kleurde de Rio Celeste ijswaterblauw. Tja, God had ook zo zijn menselijk trekjes. Het andere verhaal is dat God zijn kwast hier uitspoelde na het verven van de hemel. Bekijk de foto’s en oordeel zelf …
Tenorio oerwoud
Het bospad
Sprookje
Where the blue paintbrush drops
Crazy Kiek
WaterverfHet is een behoorlijke wandeling. Eerst berg op en dan duiken we het dal in om de oorsprong van de blauwe kleur te achterhalen. In het dal komen 2 rivieren met verschillende vulkanische moleculen bij elkaar. Daar vindt een chemische reactie plaats (zie linker foto), die de gekke ijsblauwe kleur veroorzaak. Na een klim en klauter actie langs de rivier komen we uit bij de 30 meter hoge waterval, die dezelfde bijzondere kleur heeft.
Blue Falls
Waterval Tenorio
Where God drops the paintbrush when he was painting the sky
Hier en daar zijn ook wat spetters van de kwast op andere dingen terecht gekomen!
Flying blue
Costa Rica, Manuel Antonio NP, 22 – 24 september 2014
De laatste dagen brengen we door in Manuel Antonio NP. We lijken vlak aan het strand te zitten met het hostel. Hemelsbreed klopt dat ook. Alleen wonen we boven op de rotsen en moeten we iedere keer 90 ongelijke steile treden tellende trap beklimmen en hier en daar hink stap sprongen over de leguanen die heerlijk op één van de treden liggen te zonnen. Nou, das niet echt grappig als je op het strand ligt en je blijkt dat je je leesboek vergeten te bent….. grrrrrrr.
De onderbuurman
Uitzicht Manuel Antonio
De bovenbuurmanDe leguanen zijn echt een beetje terror en proberen steeds ons huisje in te schieten als je ff de deur open laat staan. Tevens woont er ook ééntje bij ons op zolder bleek na de eerste nacht. We schrokken ons dood. Bij nadere inspectie met de zaklamp, waar het kabaal vandaan kwam, zagen we door de spleet in het plafond een hele hoop schubben. De eerste gedachten: ‘een slang’, maar het beest maakte zo’n klere herrie….. Na een klein onderzoek bleek de bovenbuurman (alias Leo leguaan) behendig naar boven te klimmen via de palm naast ons huisje, als de donkere regenwolken weer eens aankomen drijven over zee. Het was dus een leguaan die met zijn nagels op een golfplaat aan het tapdancen was op het ritme van de regenbui.
De Buurjongens
Playtime
BoevenbendeDe volgende dag wandelen via een slingerweg naar Manuel Antonio NP. Het is niet helemaal ons ding, veel te veel mensen en super toeristisch. We wandelen door het park naar één van de vele baaitjes. Hier en daar komen we wat dieren tegen. We vinden 2- en 3-teenluiaards hoog in de boomtoppen, kleurrijke krabben in het slib van de mangrove en de Costa Ricaanse versie van Bambi. Helaas zijn ze niet allemaal meer schuw, omdat veel toeristen ze toch voeren. Dus rustig op één van de strandjes je spullen neerleggen en een duik nemen is er niet bij. Zodra mensen iets te ver van hun tasje, met of zonder lekkers, zijn komt de gemaskerde boevenbende uit de struiken zetten en plunderen alles wat ze te pakken kunnen krijgen. Via het mooie strand wandelen we rustig terug. We zijn nog net op tijd voor de hoosbui thuis.
Slaap
Ground colours
Lazy
BambiDe laatste dag chillen we een ochtend op het strand. We hebben op weg terug naar San José een narcistische lifter, die maar geen genoeg van zijn eigen spiegelbeeld kan krijgen.
Lifter
Zucht …
Flex Relax
Strand
TreeDan zit ons Costa Rica avontuur er alweer op. Als we onze RAV inleveren krijgen we een sms van de jongens van Luna Azul ….. De Arribadas zijn gearriveerd en het strand van Ostional ligt vol met duizenden zeeschildpadden ……
AAAAHHHHHHHHHHHH …… De laatste foto kregen wij met pijn in ons hart per mail ….
We’ll be back some day!
World map
Logo
