Waterfalls at the Central Highlands of Kenia
Kenia 17 – 20 maart 2017
Kenia, Nyeri, 17 maart 2017
Vandaag hebben we een heerlijk dag relaxen bij de fantastisch Rhino Watch Safari Lodge van Frank en Kendy. Via de tuin hebben we uitzicht op Mount Kenia, die in de verte schittert. Met een boekje genieten we op onze veranda van helemaal niks, gewoon even zijn en kunnen glimlachen als de kleurrijke vogeltjes om ons heen fladderen. Kieke stuitert lekker met de camera door de tuin op zoek naar alle bijzondere vogeltjes, die zich proberen schuil te houden tussen de blaadjes en de bloemen. Eef houdt meerdere siësta’s en geniet van een rustgevende massage.
Tijdens de lunch komt Jennifer de tuinvrouw, waar we inmiddels vriendinnen mee zijn geworden, ons halen voor een bijzonder cadeautje. De Oostafrikaanse driehoornkameleon ofwel jacksonkameleon, die ze tijdens het verzorgen van de tuin is tegengekomen. De lunch moet nu natuurlijk even op ons wachten en wij gaan ons te buiten aan dit kleurrijke fotomodelletje, die langzaam de boom weer in klautert. Te grappig om te zien hoe de ogen alle kanten opdraaien. Zijn ene oog is op de route door de boom gefocust, terwijl de andere ons nauwlettend in de gaten houdt …. Typisch een gevalletje van ogen in je rug hebben.
Ook na de lunch hebben we een nieuw fotoprojectje … het wevervogeltje die druk aan zijn nestjes aan het klussen is. We zitten lekker in de schaduw, terwijl de gevleugelde bouwvakker zijn rooftop terrasje in aanbouw voor zijn meisje tot in de puntjes verzorgd.
’s Avonds moeten we eerst even op spinnenjacht … Aangezien de nachten wat koeler worden door de regentijd die in aantocht is … komen alle spinnen gezellig naar binnen. Kieke heeft op haar kop gekregen van de bar boy. Ze mag ze hier niet vriendelijk met een glas vangen en buitenzetten … maar gewoon verpletterden onder een slipper als je erbij kan. Er zitten namelijk ook giftige bij … helaas wonen 2 grote jongens in het penthouse en kunnen we er net niet bij en wordt de klamboe spastisch ingestopt onder de matras. De volgende dag is de house keeping druk op zoek naar de illegale 8-potige jongens … maar dan zijn ze natuurlijk nergens te vinden …. Tot het donker wordt en je net geïnstalleerd bent in bed …. Zucht!
Kenia, Abedare NP 18 maart 2017
Vandaag gaan we weer vroeg op pad. Deze keer naar de hooglanden van Aderdares NP. De highlands liggen tussen de 2.100 meter tot 4.000 meter boven zeeniveau en het regenwoud grens aan de Grote Rift vallei. Het park wordt niet vaak door toeristen bezocht, omdat het lastig dieren spotten is in zo’n dicht bos en bij regen de meeste wegen in modderpoelen veranderen. In het regenseizoen is het park gesloten, omdat het dan niet meer begaanbaar is. Gelukkig kunnen wij nog net voor het regenseizoen het park in. Op sommige plekken heeft het iets weg van een spannend sprookjesbos als we zo door de wolken omhoog rijden, door zijn compacte bosstructuur, takken die onder wieren en slierten zitten en adembenemede watervallen. Een prachtig groen Juresic Park-achtige scenery.
Langzaam rijden we de heuvels in. Het ruikt fris en er is voor de verandering bijna geen stof in de lucht als we door het bamboebos stuiteren. Het is hier een stukje kouder op de hoge heidevelden. Al snel komen we de zwart-witte franjeapen en de witkeelmeerkatten tegen die laag bij de grond wat aan het rommelen zijn.
We rijden door het weelderige groen en zo nu en dan maken we een stopje bij een waterval.
De prachtige Chania waterval geeft een waanzinnig uitzicht, als we langs het stroompje met forel afdalen. En de 3 traps Karuru Falls, de hoogste en langste waterval van Kenia, is ook zeer de moeite waard.
Zo nu en dan wordt hier het mysterieuze totaal zwarte luipaard gespot. Helaas heeft hij, de bosolifanten en de bongo zich te goed verstopt vandaag. Wel vinden we buffels, waterbokken, wrattenzwijnen en gevlekte hyena’s. Bij het laatste uitzichtpunt zien we een grote grijze donderwolk onze kant op drijven … en maken we dat we het park uitkomen voor we in een modderbadje terecht komen met de jeep.
Kenia, Solio 19 maart 2017
Vandaag duiken we weer Solio in. Zo lekker gewoon bij de buren op safari. Lekker ‘s middags thuis voor de lunch en tijd voor een middagdutje met vrolijke vogeltjes bij ons op de veranda. Deze keer zijn er maar weinig neushoorns te vinden. Daarentegen heeft familie giraffe het eerste familie-uitje. De kleinste telg van de familie bevindt zich wat verlegen achter zijn moeder als we aan komen rijden. Al gauw heeft hij het ‘luipaard’ uit de boom gekeken en dartelt lekker slungelig rond op zijn lange poten. Hij krijgt ook even zijn gekke 5 minuten en sprint er dan ineens vandoor om daarna vol in de ankers te moeten waardoor zijn lange nek nog even de bocht om schiet. Soms wordt hij terecht gewezen door zijn mama als hij te ver van de groep gaat. Hier kunnen wij echt uren naar kijken!
Goed verscholen in het hoge gras kunnen we een cheeta spotten die net ff zijn kop opheft anders zouden we deze gevlekte kat totaal voorbij gereden zijn. We vinden vervolgens de leeuwentroep in de bosjes. Vandaag is nationale leeuwen luilak dag, want er is geen bewegen in te krijgen. Behalve als mama’s staart in je oog komt, maar daarmee is dan ook alles gezegd.
Kenia, Nyeri 20 maart 2017
Ook vandaag chillen we heerlijk bij de lodge en in de vogeltuin. Zelfs Kieke wordt er helemaal rustig van en krijgt haar boek uit op de veranda. ’s Avonds wordt er nog even geflirt met de sterrenhemel en een cactus … dat is een iets minder groot succes als je stiekem door de tuin sluipt in het donker om foto’s te maken.
Toch wel gek staren naar de sterren en hopen dat Moni er daar eentje van is en naar je terug knipoogt.
World map
Logo
