India: 06 – 12 februari 2014
India, New Delhi, 6 – 7 februari 2014
De stad Delhi heeft 17 miljoen inwoners, ofwel de hele Nederlandse populatie in één stad. Vrachtauto’s mogen overdag niet rijden in de stad i.v.m. de afschuwelijke hoeveelheid smog. Het is druk op de weg met alle vrachtauto’s die ons links en rechts inhalen. Bij iedere toeter schrikken wij ons een ongeluk. Maar het went snel aangezien er zo’n 37 keer per minuut getoeterd wordt.
Onze nachtrust in het hotel wordt nog 3 keer verstoord door een verdwaalde rat in het airco. Waarschijnlijk vindt hij de koude wind afschuwelijk en probeert zich door het rooster naar buiten te wurmen. Met wat gespring op het bed en handen geklap verdwijnt hij weer in het airco systeem.
Drukte in Delhi
De volgende dag gaan we met de taxi en gids de stad in. Onderweg wordt gelijk het toeter record verbroken van onze nachtelijke rit. De straten zijn vol met prachtige geklede mensen, koeien, alle maten vervoersmiddelen, overhangende elektriciteitskabels, marktkraampjes en niet te vergeten rotzooi, stof en smog!
We bezoeken een specerijen markt waar onze geur papillen totaal op hol slaan. De lekkerste kruiden liggen uitgestald naast elkaar. Daarna pakken we een riksja Old Delhi in en verkennen zo de kleine kleurige straatjes. Hier en daar komen we in de file terecht met de riksja’s. Ook afstand houden kennen ze hier niet. Je parkeert hem gewoon tegen je voorganger aan, want anders bestaat er de kans dat iemand voor kan dringen. Letterlijk iedere millimeter van de straat wordt benut.
De riksja-rijder trapt zich een ongeluk en het voelt toch wat ongemakkelijk dit soort van vervoer. Hij is van de laagste klasse; the untouchables. Over het kastensysteem later meer. De riksja wordt gehuurd van een riksja pooier. De riksja-rijder moet dus eerst genoeg geld verdienen om de huur te betalen en als er dan nog wat geld over is mag hij dat zelf houden.
We kijken onze ogen uit en wij worden de riksja zo wat uitgekeken. Er wordt gezigzagd tussen de mensen, markt kraampjes, verschillende vervoermiddelen en de heilige koeien, die zich altijd net op een meest onhandige plekken bevinden om te passeren.
Na het middag gebed bezoeken we de Jama Mashid, de rode Moskee. De schoenen moeten uit en de shoe-keeper bewaakt met zijn leven onze stappers. Op onze sokken met een omslagdoek willen we de moskee betreden. Helaas, mislukt…. we moeten ons ook nog in een soepjurk hijsen voor we de heilige plek mogen bezoeken. Het is geen gezicht! We lijken op ontsnapte bejaarden in pyjama uit het bejaardenhuis. Maar gelukkig zijn we niet de enigen.
Aan het einde van de middag bezoeken we Humayuns Tomb, de graftombe van de 2de Mogol keizer Humayun. Dan slaat de jetlag toe en rijden we terug naar het hotel waar we ons te goed doen aan aan het heerlijk Indiaanse eten; naan, chapati’s, en curry’s.
India, Kanha NP 8 – 12 februari 2014
Voor dag en dauw staan wij weer op voor onze volgende vlucht naar Jabalpur. Altijd lachen binnenlandse vluchten waar je maar 15kg bagage mag meenemen, terwijl op de internationale vluchten 23 kg mag. Na een charme offensief en het vliegticket als bewijs mogen we toch zonder bijbetalen mee.
Na een korte vlucht landen wij in de middel of nowhere. Een militaire runway van Jabalpur. Daarna hebben we nog een 4 uur taxirit door het prachtige landschap van Madya Pradesh, een provincie in centraal India. Rond lunch tijd komen we aan bij Tiger Tuli Resort. Een mooi aangelegd complex tussen het reuzenbamboo.
Rachit is onze gids en hij stuitert nog harder rond dan Kieke, dus dat wordt feest!
’s Middag gaan we gelijk op tijgerjacht in Kanha NP. Op dit moment één van de beste tijger parken en diende ooit als inspiratiebron voor het verhaal Jungle Book van Ruyard Kipling. Zo nu kan onze speurtocht naar Shere Kahn en Baloe beginnen. Het is wel ff ietsje lastiger om dieren te spotten dan op de savanne, omdat het een heuvelachtig landschap is met dichte sal bossen. De sal bossen geven een prachtige lichtval van het zonlicht door het oerwoud. Er leven hier tijgers, luipaarden, lippenberen, wilde zwijnen, gaurs (soort bosbizons), langoer apen en prachtige vogels.
Iedere ochtend om 5 uur gaan we op pad met onze open jeep om te zorgen dat we als eerste bij de gate staan, die pas om 6:45 open gaat. Als je als eerste mag rijden heb je namelijk de verse tijger tracks op de weg. Tijgers houden niet zo van natte voetjes, dus mijden zij in de ochtend meestal het hoge gras dat nat is van de dauw en geven de voorkeur aan de zandweg. Het is super fris in een open jeep bij 5 graden. Dik ingepakt, alle kleren die we bij ons hebben aan, dekens van het resort en 2 kruiken. Anders vriezen we de jeep uit. Iedere dag rijden we de oerwoud magie van ons eigen jungle book verhaal binnen. Al onze gedachten worden overspoeld door verwondering. De dauw trekt op, mist verdampt langzaam en de eerste zonnestralen trekken prachtige lichtstroken door het bos. Langzaam ontwaken de vogels, wat uitmond in een kakofonie van fluittonen.
We zoeken naar verse tijger tracks in het zand, alarm calls van de herten, langoer apen of pauwen en naar de grom van de tijger. Er wordt ook overlegd met de mahouts, rangers op een olifant, waar zij het laatst de tijger hebben gezien. Op een olifant is de enige manier om door het dichte oerwoud te gaan. Zij patrouilleren de parkgrenzen. Ook proberen de mahouts de stropers op te sporen voordat er een tijger wordt ontvreemd, voor achterlijk kruidenmengsel is Azië.
De eerste twee safari’s zien we een hoop dieren, maar geen tijgers.
De derde trip nemen we Mogli en zijn familie mee voor een lift van de gate naar het dorp. De locals wonen gewoon midden in het NP en zijn gewend aan de tijgers. De meeste van de mannen werken als mahout. Hun motto; als je op 2 voeten staat en met een bamboe stok zwaait als je een tijger tegenkomt….. lijk je niet op een prooidier…. Maar per jaar worden er toch zo’n 14 mensen aangevallen/opgegeten door tijgers, luipaarden en lippenberen. Het werkt dus niet altijd.
Onze kleine Mogli brengt geluk! De mahouts hebben 2 tijgers gespot. Rachit kampt het hele gebied van voor tot achter uit en komt tot de conclusie dat ze niet over de weg zijn gegaan. Ze moeten nog steeds in dat stukje oerwoud zitten. We zetten de jeep langs de kant en ons geduld wordt op de proef gesteld. Vol spanning wachten we af. Na een half uur horen we vlakbij de eerste alarm call van het Sambar hert. Die daarna met een noodgang uit het bos komt zetten. Gevolgd door een een gevlekt hert, dat helemaal strak staat van de adrenaline. Rachit maneuvreert voorzichtig de jeep heen en weer. En dan komt er uit het dichte sal bos ineens de eerste tijger tevoorschijn. Al snel gevolgd door nummer 2, zijn broer.
Wat een bofkonten zijn wij en onze hartjes gaan net zo hard tekeer als die van de hertjes. De tijger broers komen langzaam dichterbij en zoeken een lekker plekje in het hoge gras waar de zon schijnt. Perfect foto momentje voor de telelens. Jeetje wat super gaaf is dit en ook nog eens 2 samen! We genieten van dit bijzondere moment. Een half uur lang kunnen wij ze rustig bewonderen!
De andere guides hebben de alarmcalls natuurlik ook gehoord en helaas komen er al snel een paar jeeps aangereden. Waarna de tijgers zich weer verschuilen in het bos.
Iedere dag zijn we te gast in Shere Kahn Jungle Book. Lekker aan het buiten spelen voor grote mensen en wij zijn de zoeker in het grote verstoppertjes spel. We vinden 2 lippenberen, hoopjes herten en prachtige vogels. Vooral de ijsvogeltjes stelen de show!
Sunset in the jungle
We spotten nog 2 tijgers op verrekijker afstand en op de laatste dag in Kanha staan we ineens oog in oog met Munna. Een groot mannetje dat zich aan het wassen is tussen het dichte bamboo. Na zijn ochtend bad gaat meneer op pad en loopt recht op onze jeep af. Je zou bijna uit de jeep springen en snel wegrennen. Hij nadert ons op 1,5 meter en kijkt ons recht aan. De ranger van het NP, die we ieder dag (verplicht) mee hebben, trekt wit weg en kruipt bijna onder de bank. Munna is nu zo dichtbij dat de camera’s niet meer kunnen focussen. Als je goed kijk zie je een grappig detail op Munna’s kop! Er staat namelijk CAT op zijn voorhoofd! Humor niet!
Jeetje… Wat ontzettend gaaf om op deze manier mee te kunnen genieten van jullie prachtig avontuur in Junglebook. Wederom schitterende foto’s Kieke!
Mooie foto’s hoor.
VET!!!!!
Ik krijg gewoon kippevel bij het lezen van het verhaal en het zien van de foto’s….
Wat omgelooflijk mooi allemaal!!!
Geniet van je reis!
X Arnold
Weer een heel mooi verhaal!