Spitsbergen, 417 jaar na Willem Barentsz

Spitsbergen: 17 – 20 juni 2013

Noorwegen, Oslo 16 juni 2013 en Spitsbergen 17 – 20 juni 2013

Via Oslo bereiken wij Spitsbergen per vliegtuig, in iets aangenamere omstandigheden dan onze geschiedenis held: Willem Barentsz.

Wij verblijven in Longyearbyen tot we op de zeilboot richting het noorden gaan varen. We wandelen door het mini stadje voor een eerste verkenningstocht. Veel kleurige huizen, alle soorten en maten sneeuwscooters, restanten van de oude mijnen, haventje met bootjes, 1 tankstation, 1 supermarkt, 3 souvenirshopjes en 1 dokterspost in een vallei tussen hoge bergtoppen. Oh ja en hier en daar een rendier, die tussen de huisjes door scharrelt.

Gekleurde huisjes

78’13’

Ijsberen bord

Even een klein overzicht van het stadje en eiland:

• Van de 2600 inwoners van Spitsbergen wonen er 2000 in Longyearbyen.
• Het is de meest noordelijke plaats ter wereld met meer dan 1000 inwoners.
• Longyearbyen ligt op 78°13’ N 15°37’ E.
• Spitsbergen heet eigenlijk Svalbard en bestaat uit een eilanden archipel. Daarentegen heet het hoofdeiland wel officieel Spitsbergen.
• Het stadje is vernoemd naar de eigenaar van de Artic Coal Company, die hier de eerste mijn stichtte in 1906; John Longyear.
• Er is maar 1 straat, die geen naam heeft en alle huizen hebben dus alleen een nummer.
• Je mag deze ene straat af lopen zonder geweer tot de bordjes pas op voor ijsberen.
  Zoals iedereen in NL een fiets heeft, heeft iedereen hier een sneeuwscooter en een geweer.
• Bij de bank staat een bord verboden je geweer mee te nemen de bank in.
  Ook bij de meeste winkels moet je je geweer buiten laten staan.
• Er wonen hier meer ijsberen dan mensen. Geschat tussen de 3000-5000.
• Alle containers zijn ijsbeerproef. Net als het zorgvuldig afgezette schoolplein met een meters hoog hek.
• Dood jij een ijsbeer dan kan je voor moord worden berecht, als het geen zelfverdediging is.
• De meeste huizen hebben een vrolijk kleurtje ter compensatie voor de grijze aarde en de poolnacht. Van 14 november tot 29 januari is het hier 24 uur per dag donker en komt de zon niet op.
• Tijdens de midzomernachtzon van 19 april tot 23 augustus gaat de zon niet onder en is het dus 24 uur per dag licht. Dit heeft een gek jetlag-achtig effect op je slaapritme.
• De meeste schepen vertrekken uit de haven Longyearbyen voor een speurtocht naar de ijsberen, walrus, beluga, papegaaiduikers en vele andere bijzondere diersoorten.

En dat is wat wij gaan doen! Maar eerst nog even op pad met de sledehonden. Dit keer niet met een slee (daarvoor ligt er in de zomer te weinig sneeuw) maar met een karretje erachter.

Rendieren, alleen nu staan ze stil

’s Ochtends komen we aan bij het hondenkennel. Het is nog ijzig koud en gelukkig krijgen we nog een overall over onze kleren, die ook hond hyper-enthousiast-proef is. De honden, veelal een kruising tussen de Husky en Groenland hond, zijn helemaal door het dolle en haast niet te houden. Wij krijgen 6 honden toegewezen, die we zelf nog moeten inspannen. Het is een soort klimtuigje, waar je de enthousiaste springende hond moet inwurmen. Daarna moet je hem aan het span vast maken en zorgen dat de hond of de honden er niet al stiekem met het karretje vandoor gaan, aangezien ze zo’n 80 km rennen volhouden. Op het honden teken “JA” vertrekken we met piepende banden en slippen we de weg op.

Stuurvrouw Eef met racemonsters

Stuurvrouw Kieke met racemonsters

Drinkpauze

Na 500 meter passeren we het Pas Op Voor IJsberen bord, met de wetenschap dat onze gids een geladen wapen mee heeft. Het uitzicht is prachtig en we rijden langs het fjord in konvooi. Gelukkig heeft het karretje ook een rem en een blok voor onder de wielen, voor de nodige fotostops en honden drinkpauzes. Ook moet er natuurlijk even geknuffeld worden met onze racemonsters voordat we weer met een noodgang wegscheuren. De tongen hangen zowat in de blubber terwijl ze ongestoord door blijven rennen. Onderweg komen we een kudde rendieren tegen en we genieten om de beurt van stuurvrouw en bijrijder. Onze trouwe viervoeters brengen ons na een heerlijke tocht veilig terug.

Race monsters

Geknakt gewei

Hang tong

Hondenslee op wieltjes

Als we terug lopen naar ons hotel maken we nog een fotoshoot van de prachtige gewone eidereend. Terwijl met goed gecamoufleerde vrouwtje druk aan het broeden is flaneert het mannetje langs de waterkant met zijn mooie kleuren.

Eef op Spitsbergen

Gewone eidereend mannetje

Vreemde eend

De laatste dag in Longyearbyen lopen we aan het einde van de middag alvast even naar de haven om te kijken waar we ons morgen moeten melden. Op de horizon zien we een streepje tussen de hoge bergtoppen onze kant op varen en wat blijkt….. onze zeilboot het Noorderlicht vaart langzaam de haven binnen. Morgen gaan we met het Noordenlicht op expeditie en zeilen we (als het ijs het toelaat) naar 80° N en hopelijk naar de ijsbeer…..

Het Noorderlicht