Midzomernacht op het Noorderlicht

Spitsbergen: 21- 24 juni 2013

Noorwegen, Spitsbergen, Longyearbyen, 21 – 24 juni 2013

Spitsbergen
Aan het einde van de dag gaan we aan boord van het zeilschip het ‘Noorderlicht”. (www.noorderlicht.nu). We hebben een Nederlandse crew en onder leiding van kaptein Gert varen we Longyearbyen uit.
Jeroen en Daniel zijn eerste en tweede stuurman. Durk de fantastische kok en Robin (uit England, die hier al jaren leeft) is onze gids, berenbeschermer, wildlife liefhebber, jager, verhalenverteller, filosoof en hondensleeër . De eerste avond varen we naar onze eerste ankerplek Trygghamna. Onderweg spotten we al stormvogels, zeekoeten, kleine alk en een papegaaienduikerpaartje.

 


Spitsbergen, Trygghamna en Poolepynten, 22 juni 2013

Met de kleine zodiac worden we naar de oever van het fjord gevaren. Robin scant eerst de hele omgeving af met zijn verrekijker om er zeker van te zijn dat we straks niet met eentje minder terug gaan naar het schip. We krijgen een korte uitleg ijsberenaanval overleving strategieën. Robin heeft een groot geweer voor noodgevallen, een beren afschrik pistool en heel veel verschillende maten en soorten rotjes en klappertjes, om de eventuele ijsberen encounters goed te laten aflopen. Toch een beetje spannend om te gaan wandelen en te weten dat er achter elke rots of heuvel 2 van die zwarte dodelijk kraalogen kunnen opduiken, die altijd honger hebben. We maken een mooie wandeling langs de kustlijn en gaan daarna het heuvellandschap in naar de hoge spitse vogelrotsen, waarvan de toppen in de laaghangende bewolking zitten. Uiteindelijk komen we uit bij een halfvergane trappers (pelsjager) hut, voor we weer terug naar ons zeilhuisje voor de komende 11 dagen gaan.

Na de lunch koersen we naar Poolepynten. Kieke klimt via het wand de 20 meter hoge mast in en zit wiegend op de golven te genieten van de vergezichten boven in het kraaiennest. Na dik een uur totaal verkleumd door de ijzige poolwind, ondanks de 6 lagen kleren, klautert het Michelin vrouwtje de mast weer uit.

7 Uitzicht vanuit de mastUitzicht vanuit de mast

Net voor etenstijd komen we aan bij Poolepynten, wat een chill-out plek voor mannetjes walrussen is. Met de zodiac gaan we weer aan land en al tijgerend kruipen we steeds dichterbij over het strand naar de walrussen kolonie, om ze niet aan het schrikken te maken. Het lijkt wel een militaire training. Robin met zijn geweer voorop en wij er allemaal achteraan met de camera’s in de aanslag. De walrussen liggen hutje mutje op en over elkaar. Zo nu en dan wordt er een blik over de schouder geworpen naar ons.

10 SchoonhiedsslaapjeSchoonhiedsslaapje

De grote slagtanden, die wel een meter lang kunnen worden steken mooi af tegen de dikke bruine huid. De meeste liggen op hun rug, want echt lekker slaapt het niet met je tanden in het zand en je hoofd op 2 stokjes. De meeste zijn lekker aan het uitbuiken van alle schelpdieren, die ze soldaat hebben gemaakt. Er wordt geboerd, geroggeld en gescheten, terwijl de groep in totale rust verkeerd en wij deze bijzondere dieren gade slaan. Uiteindelijk tijgeren we terug uit het zicht van deze ivoren dikzakken. Robin is niet helemaal gelukkig, omdat 2 mensen van de groep al eerder waren terug getijgerd op eigen houtje…. in het koninkrijk van de witte beren. Afzonderen van de groep is hier echt dodelijk en de veiligheidsregels worden nogmaals even doorgenomen. Uiteindelijk gooien we het anker uit in Magdalenafjord.

8 WalrussenkolonieWalrussenkolonie

12 Walrus op wachtWalrus op wacht

 


Spitsbergen, Magdalenafjord en Sallyhamna 23 juni 2013

We gaan op ochtendwandeling naar de Gully Glacier en we vinden op het strand waar we landen en in de sneeuw sporen van de ijsbeer. Twee dagen geleden kwam de ijsbeer ineens uit het niets aangeslenterd vertelt de wildlife politie, die daar vlakbij voor twee maanden in een hutje gestationeerd is. Wij volgen zijn spoor door de sneeuw richting de gletsjer. Het is ijzig koud door de wind. De temperatuur geeft -2 °C aan, maar door windkracht 4/5 is de gevoelstemperatuur -14 °C. We spotten een habour seal, terwijl iedereen zo nu en dan een blik achterom werpt of we worden gevolgd. Als we terug aan boord zijn varen we vlak langs de majestueuze Wagon Glacier.

17 Gully Glacier en EefGully Glacier en Eef

16 Magdalenafjord met laag hangende wolkenMagdalenafjord met laag hangende wolken

Hoe verder we noordwaarts cruisen, hoe slechter het weer. We nemen nog even een kijkje aan wal bij Sallyhamna, waar vroeger een Walvisvaarderstation was.

De walvissen werden met de hand geharpoeneerd vanuit 6 persoonssloepen, 1 stuurman, 1 harpoengooier en 4 roeiers. Zodra de walvis geraakt was dook deze de diepte in en dat meestal in barre weersomstandigheden. De walvisvaarders moesten hopen dat ze het touw genoeg konden laten vieren zodat ze ook niet de deep blue in verdwenen of omsloegen door een klap met de staart. Iedere keer als de walvis boven kwam, werd deze opnieuw geharpoeneerd tot hij uitgeput was en uiteindelijk dood aan land werd gesleept. De walvisvaarders hadden het vooral voorzien op de Groenlandse walvis, omdat deze blijft drijven en de andere soorten zonken. Aan land werd de hele walvis ontleed en het vet (blubber) in grote kookpotten omgesmolten in de blubberovens voor olie, bijv voor olielampen en levertraan.

Bij Sallyhamna staat ook een kleine houten hut, waarvan de deur totaal geforceerd is door een nieuwsgierige ijsbeer. De krassen van zijn nagels zijn nog vers. Robin is dan ook extra op zijn hoede. Verderop kunnen we de restanten van de blubberovens en graven zien van de walvisvaarders.

 


Spitsbergen, Sallyhamna en Breibogen 24 juni 2013

Als we ’s ochtends wakker worden zijn we ineens omringt door allemaal ijsplaten en is er geen landing mogelijk met de zodiac. Het ijs is zo scherp dat het met gemak de zodiac lek kan maken. Daarom cruisen we naar een vogelrots in de buurt. Het is een drukte van je welste en de vogels vliegen af en aan. ’s Middags cruisen we weer verder, terwijl het steeds kouder wordt. Uiteindelijk komen we in een ijsveld terecht. De boot is helemaal omringd door ijsschotsen en we genieten van het bizarre witte wonderlandschap, dat soms ruw verstoord wordt als het Noorderlicht een ijsberg vermorzeld onder de boeg. Dik ingepakt turen we over het ijs op zoek naar ijsberen en walrussen. De ijsmassa wordt steeds dichter en een aantal pogingen om een route tussen de schotsen te vinden lopen op niets uit. Uiteindelijk gaan we zuidwaarts richting Reinsdyrflya.

26 In het pakijsIn het pakijs

De mist verdwijnt ineens en dan komt de blauwe lucht tevoorschijn. Met verrekijkers wordt de hele kustlijn systematische afgezocht.

“Klink, klink, klink.” Uit het niets gaat de scheepsbel en ons hart klopt ook een tempo sneller. Als er iets gespot wordt gaat de scheepsbel….. en ja hoor….. heel in de verte is de eerste ijsbeer gespot. Iedereen klimt snel aan dek om deze witte rover te bewonderen. Uiteindelijk blijken het er 2 te zijn. Ze zijn erg ver weg en de boot kan helaas niet dichterbij komen, omdat het te ondiep is. Met verrekijker en telelens is er van het witgele stipje een ijsbeer te maken. De beer scharrelt langs de waterkant en neemt hij ook nog een duik. Na een tijdje verdwijnen beide ijsberen uit het zicht en varen wij verder naar onze volgende ankerplaats Breibogen.

28 Afzwemmen diploma ZAfzwemmen diploma Z

29 IJsbeer 3IJsbeer

Op een helling spotten we nog een 3de ijsbeer. Het is prachtig weer en net na het eten gaat de bel weer. Een 4de ijsbeer dit keer iets dichterbij en in beter licht en tot onze grote verbazing volgt de beer die wij als 3de zagen het spoor van de eerste beer. De ijsbeer steek goed af in de sneeuw omdat zijn huid zwart is onder zijn dikke vacht, die vergeeld is door algengroei tussen zijn haren. Hij neemt nog even een sneeuwbad voordat hij achter een heuvel verdwijnt.

30 GenietenGenieten

Wij blijven aan dek met een wijntje en genieten van de eerste keer dat we de schaarse midzomernacht ook daadwerkelijk om 00.00 kunnen zien. Per 2 uur veranderen de weersomstandigheden hier zo drastisch, dat het elke keer weer een grote verrassing is hoe het bij de volgende plek zal zijn.

32 Midzomernacht op het NoorderlichtMidzomernacht op het Noorderlicht

9 Comments on “Midzomernacht op het Noorderlicht

  1. Hoi Eef en Kieke, Wat een geweldige ervaring op Spitsbergen, klinkt fantastisch.
    Ik ben net terug van de Noorse fjorden, practig maar Spitsbergen zal zeker indrukwekkender zijn.
    Hartelijke groet.

  2. Spannend verhaal. Ademloos gelezen. Geweldig dat jullie 4 beren hebben gezien. Walrussen ook heel bijzonder.
    Groeten uit Casper in Wyoming. Henk en Marianne

  3. Hoi Eef en Kieke, wat een leuk verslag, ben ik weer even terug op Spitsbergen. Heimwee!!
    Groetjes, Carina

  4. Wauw, wat een avontuur weer en een mooi verhaal met prachtigr foto’s…..

  5. prachtige foto’s
    en wat apart om te lezen dat jullie daar zoveel ijs hebben.
    wij hadden zuidenwind en het pakijs was véél noordelijker 😐
    en wat een toffe berenfoto’s.
    goede reis verder.
    gr carla (almere)

  6. Wat ontzettend gaaf! Ondanks de kou weer jaloers op jullie! Maar toch heel fijn dat we het toch weer zo levensecht mee mogen maken! Dikke X

  7. Leuk geschreven verhaal! Lekkere dingen die walrussen, met hun gescheet en geboer!
    Gaaf dat jullie ijsberen hebben gezien!

    Groetjes Ferry en Paulien

  8. Hi Kieke en Eef,

    Nog van harte met de 31ste en heel veel geluk 🙂
    Benieuwd naar jullie volgende nieuwsbrief !!!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *