Lost Arribadas

Costa Rica: 15 – 20 september 2014

Costa Rica, Monteverde en St. Elena, 15 – 16 september 2014

Goede oefening van de hellingproef volgt als we weer verder mogen. De auto achter ons heeft zijn auto zowat tegen ons RAV aangezet en de weg loopt lekker steil af!

Na een kleine vertraging komen we aan in Santa Elena (C) waar we Pensión Santa Elena betrekken.

We halen alle kleren uit de tas om verder te drogen na al het vocht van Corcovado NP. Er liggen al een hoop kleren op bed en dan schiet er ineens een zwarte 8 potige verstekeling van links naar rechts. Hij verstopt zich snel in een baaltje kleren.

Spin paniek… want we weten niet met wat voor gevaarlijk monster we te maken hebben. Kledingstuk voor kledingstuk wordt aan een grondige 8-poot inspectie onderworpen. In het hoopje waar die onder schoot zit ie niet en zo gaan we alles door. Binnenste voren… achterste buiten, hij moet ergens zijn…. Uiteindelijk vinden we hem en net wanneer die er weer vandoor wil racen, maak een slipper een einde aan de langdurige zoektocht. Sorry spin!

De volgende dag maken we een Canopy wandeling door Monteverde Cloud Forest. Vijftien hoge hangbruggen tussen de heuvels en een prachtig pad loopt door het woud. Het lijkt wel of we over een mega broccoli wandelen. We komen kleurrijke kolibries tegen in veel verschillende maten. Het is nog een hele klus om ze fatsoenlijk op de foto te krijgen.

Hangbrug

Poncho people

Broccoli

Koli…

…brie

Daarna gaan we kijkje nemen bij een vlindertuin. Waar vlinders zo groot als je hand rond fladderen. We gaan op jacht om de blauwe Morpho vlinder op de gevoelig plaat te krijgen. Nou, de kolibries waren makkelijker… wat een opgave! Uiteindelijk vele mislukte pogingen verder lukt er ééntje!

Langzaam trekt het helemaal dicht met wolken en zitten we midden in een soort laag hangende mist. Nog één nachtje in de koelte van de heuvels.

Blue Morpho

Oranje boven

Oog in oog

Costa Rica, Ostional, 17 – 20 september 2014

Via de minder bekende route rijden vandaag met blauwe lucht richting Ostional. De plek waar de Arribadas plaatsvindt, vooral in september en oktober net voor nieuwe maan. Vorig jaar kwamen er meer dan 1 miljoen schildpadden eieren leggen in 5 dagen tijd. Het 8 km lange strand ligt dan vol met de Olive Ridley (Warana) schildpadden.

Maar eerst hoe kom je er, want in het regenseizoen moet je meerdere rivierbeddingen doorkruizen. Van eigenaar van Luna Azul krijgen we rij instructies per mail. De zuid route is niet goed, na alle regen van de afgelopen tijd. Dus wij gaan via de nieuwe brug bij Puente la Amistad, Nicoya, Santa Cruz, Playa Paradiso naar Ostional net voor Nosara. Het laatste stuk is een onverharde weg, langs kleine dorpjes, stranden, gare bruggetjes en riviertjes waar we doorheen rijden. Heerlijk wat een vrijheid geeft de RAV.

Rav goes wild

Along the road

In de namiddag komen we aan bij Luna Azul. Een heerlijke plek met uitzicht over de bossen en de zee. We wonen tijdelijk in een heerlijke bungalow met de brulapen in de bomen om ons heen. De gastheren, hebben alles smaakvol ingericht van tuin tot gerecht. Volop genieten dus! ’s Avonds rijden we alvast ff naar Ostional strand, vol met schildpadden sleepsporen en nestkuilen. Op een aangespoelde boomstam proosten in de zonsondergang op de Arribadas.

Pfffffffff, om 4 uur gaat de wekker. We stuiteren in de donkere nacht over de onverharde weg en door de rivier. Beetje luguber… We parkeren naast een kleine begraafplaats en er zitten allemaal gieren in de boom.

We sluipen over het strand met onze hoofdlampjes op. We wandelen een rivier door… En in de verte zien we één uitgeputte mama Warana, die weer op weg is naar de zee. We schijnen goed in het rond, en we vinden nog 3 nestjes waar baby’s omhoog aan het klauteren zijn. Eén voor één komen ze naar buiten geploeterd. Te gaaf! We liggen in het zand met ons neus op deze wonderlijke geboorte.

Warana

Babyboom

Zand in mijn oog!

FF opdrogen…

De dappere klimmers beginnen dan aan de race naar het sop. Zo snel ze kunnen waggelen ze richting de branding. In het eerste ochtendlicht cirkelen de gieren boven het strand. Hopend op een verdwaalde mini Warana, die ze van het zand kunnen roven. Meerdere schildjes halen veilig de waterlijn. Wat mooi om dit te mogen meemaken.

Remy

Long way

…track and trace

Killer

Iedere ochtend gaat de wekker weer achterlijk vroeg, maar je moet er wat voor wildlife over hebben.

De dag erna maken we ’s middags een boottocht met een lokale visser. De zee ligt vol met Warana’s. Mama’s die op het juiste moment wachten om aan land te komen om de eieren te leggen, papa’s op zoek naar mama’s, en zelfs parende zeeschildpadden in volle zee komen we tegen. Iedereen is er van overtuigd, de Warana invasie komt binnenkort. We snorkelen nog met deze prachtige dieren. Op de terugweg spotten we een groep dolfijnen, terwijl alweer donkere donderwolken onze kant opdrijven.

Do you see me too?

Yes, I do!

Making new ones…

We maken een nachtwandeling over het strand met een gids en zien een Warana’s uit het water komen en een nest graven. Daarna legt ze in tranche haar nageslacht in het zwarte gat. Zorgvuldig schuift zij met haar flippers al het zand weer in de kuil totdat alle pingpongballetjes weer toegedekt zijn. Vervolgens roffelt en klopt ze met haar schild over het losse zand en stamp alles goed aan. Hopelijk ontdekken de gieren dit nest niet morgen. Good luck dudes!

Helaas, de Arribadas waar we voor kwamen krijgen we niet te zien. Waarschijnlijk heeft het alles te maken met de El Nina, het opwarmen van de water temperatuur. De schildpadden zijn van slag en zijn afgelopen volle maan gekomen. Niet dat ze dan niet meer komen, maar nieuwe maan is voorbij… en alleen hier wachten heeft geen zin, want het kan ook nog een maand duren. We besluiten om verder te reizen. De jongens van de lodge houden ons op de hoogte. Mochten de Arribadas komen racen wij met onze RAV gewoon terug naar Ostional…
Thunder storm