Huli Wigmen & Birds of Paradise at Tari

Papoea 10 – 11 juli 2017

Papoea-Nieuw-Guinea, Tari, 10 – 11 juni 2017

We landen op de kleine airstrip onderaan de Ambua Lodge. George de piloot is erg geïnteresseerd in onze drone. Dus ook Kieke mag nog even voor piloot spelen en vliegt de drone over de landingsbaan, terwijl George reageert als een klein kind en wipt van de ene been op de andere als de drone de lucht in gaat. Zo’n speeltje wil hij ook wel graag hebben.

De Ambua lodge ligt wat hoger op de heuvel en vanuit je huisje heb je een prachtig uitzicht. Het is hier niet zo heet als in Karawari en het is dan ook aangenaam vertoeven in het gematigde klimaat van bergregenwoud.

Rond de huisjes kun je hier wel 13 verschillende paradijsvogels zien. Vooral met een beetje geduld en geluk kun je ze op ooghoogte zien achter huisje nummer 14, want daar staat één van hun favoriete besjesbomen.

Na de lunch staat er een leuke wandeling op het programma; de dichtbegroeide heuvels in achter de lodge. We wandelen via de kleine glibberige paadjes het regenwoud in. Alle variaties groen soms onderbroken door felle kleuren van een bloem of bes. We volgen heldere bergbeekjes naar de watervallen, goed verborgen in het groen. Via touwbruggen van gevlochten lianen, die op hun beurt weer geknoopt zijn aan palen, die ook weer gezekerd zijn aan grote woudreuzen … en dat alles zonder ook maar een spijker gebruikt te hebben … typische gevalletje van een ‘men made natural bridge’. Nou daar kan menig padvinder in NL zich aan verlekkeren. Pffff wat een constructie!

Bladeren hebben hier de maat van wieldoppen. Onze gids is af en toe ineens zoek omdat hij het oerwoud instuift en dan vervolgens met een lading bladeren weer op het pad verschijnt. Hij is druk bezig met zijn tenue bij elkaar te sprokkelen voor morgen. Er is in zijn dorp dan een ceremonie en hiervoor moet je er natuurlijk fantastisch uitzien. Verse bladeren voor zijn rokje en wat grassprieten voor rond zijn knieën, paarse bladeren voor rond zijn nek en bloemen om zijn pruik mee te decoreren.

Eenmaal terug bij de lodge duiken we nog even de struiken in achter ons huisje op zoek naar paradijsvogels.

De volgende ochtend rijden we de Tari Vallei in en gaan we op bezoek bij de Huli Wigmen. Allereerst mogen wij de trotse Huli bewonderen in hun traditionele kledij. Gele klei bedekt hun gezicht, de pruiken zijn prachtig versierd met kleurrijke paradijsvogelveren (er zijn wat vogels voor gesneuveld maar dan heb je ook wat, en gelukkig worden de pruiken met hoofdtooi overgeërfd en zijn ze er super zuinig op). Maar ook de snavels worden als decoratie materiaal gebruikt. Van bladeren worden rokjes gemaakt en ter afwerking … een stokje door je neus …(wij denken dat het vroeger een botje is geweest … en hier het beeld van de koppensnellers is ontstaan).

De Huli’s zijn nou niet de meest vredelievende gasten, laten we het krijgers noemen. Je rijkdom wordt bepaald door de hoeveelheid varkens die je bezit, daarna wordt gekeken naar de hoeveelheid land je hebt en de hoeveelheid vrouwen staat op de derde plaats in de rangorde. Een vrouw koop je en kost aan bruidsschat zo ongeveer 31 varkens. Mocht zei niet voor nageslacht kunnen zorgen of gaat ze snel dood, dan mag je haar terugbrengen en krijg jij jouw varkens terug of een deel ervan. Ja, ook hier geldt: niet goed …geld terug principe …

‘s Middags nemen we een kijkje bij de vrijgezellen school van de Huli. De jongens worden op een bijzondere manier klaargestoomd tot man. Tot hun 7/8ste leven ze in het huisje bij hun moeder, dan gaan ze bij hun vader wonen. Ja, je leest het goed. De man heeft zijn eigen huisjes en al zijn vrouwen ook. Als de zoon rond de 15 is wordt hij naar de vrijgezellen school gestuurd en die duurt tussen de 18 maanden en 3 jaar waar je wordt voorbereidt om een echte stoere krijger te worden. Tijdens deze tijd is het verboden om met een vrouw in contact te komen, zelfs je moeder mag niet even op bezoek komen.
In deze periode moeten ze hun haren laten groeien om een pruik van te laten maken. Pas als je een eigen pruik hebt mag je trouwen.

Hiervoor volgen de mannen dan ook een speciaal dieet en houden magische rituelen om hun haar extra snel te laten groeien. Het is nog een heel gedoetje om een pruik te creëren, al groeiend op je eigen hoofd. Drie keer per dag maken ze hun haren nat en een soort bladeren spetter ritueel. Je mag niet slapen met je hoofd op de grond, maar met je nek op een soort baksteen, zodat je haar de grond niet raakt en in model blijft. Met een soort haarband wordt de groeiende pruik in model gehouden en met takjes worden de krulletjes tot in detail verzorgd. Als het lang genoeg is van onderen wat opgeschoren. Na 18 maanden wordt alle haar los van de schedel geschoren en in het juiste pruiken model gemaakt door een pruiken-meester. Daarna wordt de pruik versiert met veren tot een waar kunstwerk. Voor de verschillende ceremonies gebruiken ze verschillende pruiken.

Huli wonen met hun familie in een soort fort. De huisjes worden omheind door een aardwal van soms wel 2 meter hoog met speerpunten bovenop. Tevens zijn er in Tari vallei diepe loopgraven, die precies de landgrenzen aangeven van de familie of clan. Dat is ook wel nodig om deze temperamentvolle buren op afstand te houden. Hier geldt nog steeds het principe oog om oog en tand om tand. Zelfs als een familielid iets fout doet en vlucht staat de hele familie garant voor zijn daden … soms lukt het om dan een afkoopregeling in varkens overeen te komen, maar een wraakactie met speer en knuppel komt hier nog steeds geregeld voor. Het is dan ook vaak onrustig in de Hela provincie omdat er tussen verschillende clans weer mot is.

Er zijn dan ook geen echte chiefs om onenigheid op te lossen, maar je belangrijkheid stijgt hoe meer varkens, schelpen en land je bezit en dat varieert met de dag. Dus wraak en oorlogje spelen zijn hier nog LAW AND ORDER …. Vandaar ook dat op de website van buitenlandse zaken bijna altijd code oranje wordt afgegeven.

Zo ook nu! Het precieze verhaal is ons onduidelijk omdat iedere gids zijn eigen versie vertelde maar net voor wij in kwamen vliegen was er iemand op staat vermoord.
En werden een paar dagen voor onze aankomst de vliegtuigen omgebogen naar naburige stadjes.
De sfeer was nou niet bepaald relaxt op straat. Al was er geen boosheid naar ons als toeristen te merken.

Zelf op reis naar Papoea Nieuw-Guinea? Check de website van All for Nature Travel