Hobbits op weg naar Mount Cook

Nieuw-Zeeland: 28 jan – 01 febr 2011

Nieuw-Zeeland, Otago Peninsula en Moeraki 28 – 30 januari 2011

Nieuw Zeeland
Na kort beraad hebben we besloten om het meest zuidelijk stukje Nieuw-Zeeland te skippen, om wat rust in te bouwen. We steken het Zuid-eiland over van west naar oost en het is een lange rijdag van Queenstown (1) naar Dunedin (4). We maken onderweg nog een stopje in Arrowtown (2) om een kaarsje te branden in het oude kerkje voor oma. Maar er is geen kaarsje te bekennen in de schattige houten kerkje.

De auto slurpt benzine tijdens de lange heuvelige tocht en wij doen hier en daar mee met een bakkie koffie. We rijden de highway 8 af. Natuurlijk gaat de motor gek doen als je net midden in het heuvellandschap rijdt. De motor storttert wat af. In Milton (3) vinden we een garage waar we een kleine check up laten doen. Hij doet even normaal als we weer op pad gaan… maar na een paar km is het weer raak. Al breakdancend komen we uiteindelijk aan in Dunedin (4) en de Otago Penninsula (A). Het stroomt van de regen en we vinden nog een plekje in Portobello. Achteraf bleek dat de motor ook gewoon heel veel dorst had, dus na een litertje olie was ook hij weer tevreden.

De volgende dag klaart gelukkig het weer ’s middags wat op, al zijn er nog steeds waarschuwingen voor windvlagen van 60mph. Te gek weer om een Royal Albatrossen broedkolonie te bezoeken op Taiaroa Head (B) en een paar luchtacrobaten in actie te zien.

Het is de enige kolonie op het vaste land ter wereld (Hmmm… vaste land? Voor onze blijft Nieuw-Zeeland een eiland, maar daar verschillen we dus met de Kiwi’s van mening over). We waaien bijna van Taiaroa Head af. Zo’n 5 reuzen vogels zijn aan het broeden en 3 vrijgezellen oefenen nog even hoe je een dame het hof moet maken. De rest moet nog terug komen ergens van de Stille Oceaan of van de wintersportvakantie op Antarctica. Zo’n 3 meter spanwijdte scheert over de parkeerplaats met een noodgang op de windvlagen. Inmiddels blijkt de Wanderer Albatros het wereldrecord spanwijdte te hebben met 4.6 meter en is de condor van zijn troon verstoten. Ze kunnen jaren op zee doorbrengen en hun hartslag terug naar 6 slagen per minuut brengen, doordat ze met hun spanwijdte en het gebruik van wind zo zuinig met hun energie om kunnen gaan.

 

Daarna verkennen we de Peninsula, Allans Beach (C) en Sandfly Beach (D). Gelukkig is er geen Sandfly te bekennen, waarschijnlijk allemaal weggewaaid. Wel hier en daar een verdwaald schaapje op de weg. Dik ingepakt waaien we heerlijk uit op het strand.

SONY DSCAllans Beach

De volgende dag rijden we naar Moeraki (5), dat bekent staat om zijn Boulders, gekke stenen ballen op het strand met busladingen Aziaten en voor ons vooral ook de Geel-oog pinguïn.

Via de eigenaar van de camping (met waanzinnig uitzicht op zee) krijgen we de route naar een observatiehut ergens richting de vuurtoren, via een dirtroad waar we eigenlijk niet op mogen ….maarja…

Na geduldig wachten komen er zo’n 15 exemplaren het strand op gewaggeld of over de rotsen gehupst. Daarna volgt er een waanzinnig vals geschreeuw vanuit de bosjes, waarna kuiken en ouder zich herenigen voor een voedersessie. Als we terug lopen naar de camper vinden we vlakbij in de bosjes nog een geeloogje die voor ons poseert omdat hij even zijn ouderlijke taak verzaakt en een dutje wil doen.

Met Lin en Babs eten we gezellig samen terwijl we genieten van een waanzinnig uitzicht op zee met veel donkere wolken.

 


Nieuw-Zeeland, Mount Cook en Lake Tekapo, 31 januari – 01 februari 2011
We rijden via de Boulders (deze keer met blauwe lucht, wat charmanter om te fotograferen), Timaru (6) en Twizel (7) het binnenland in naar Mount Cook (E). Het is een prachtige weg. Langs knalblauwe smeltwatermeren en metershoge stuwdammen. We lunchen bij Lake Aviemore (F), waar je je bord en boterham moet vasthouden, anders waait het weg.

Het weer wordt hoe langer hoe mooier en tegen de tijd dat we bij het uitzichtpunt van Lake Pukaki (G) zijn, is het strak blauw en kunnen we Mount Cook al van verre zien met zijn besneeuwde top.

OLYMPUS DIGITAL CAMERAMount Cook vanaf lake Pukaki

We overnachten in Aoraki (8) (Mount Cook village) aan de voet van Mount Sefron (H) met uitzicht op Mount Cook (3754m). Het is vrij fris, maar met onze windstoppers drinken we met de meiden een drankje in de zon. Het moet niet gekker worden!!!! Net wintersport. Vanuit ons bedje in de camper (met brilletjes op natuurlijk) bekijken we de waanzinnige sterrenhemel en prachtige vallende sterren.

OLYMPUS DIGITAL CAMERAMount Sefron en Mount Cook

Na een koude kraakheldere nacht gaan we de volgende dag wandelen, Hooker Valley walk naar de Hooker Glacier (I) en een goed uitzicht op Mount Cook. We voelen ons net de Hobbits, die op weg zijn met de Ring.

SONY DSCMount Cook Nieuw-Zeelands trots

Het landschap en de uitzichten zijn adembenemend en wij hebben geen hijgende orks in ons nek. Ook het weer is top! Via hangbruggen kunnen we de snelstromende smeltwaterrivieren van de gletsjers oversteken. Mount Cook lag te glimmen in de zon.
Ooit bedwongen door Sir Edmund Hillary, toen hij aan het oefenen was voor de Mount Everest, zijn grote broer. Inmiddels staat zijn portret op de briefjes van 5 NZ$ en is hij één van de bekendste Nieuw-Zeelanders. Na 4 uur wandelen komen we met verweerde gezichten van de wind en de zon terug bij het camper en verkassen we 100 km naar Lake Tekapo (J) terwijl de donkere wolken Mount Cook opslokken.

OLYMPUS DIGITAL CAMERALord of the Rings scene hangbrug

5 Comments on “Hobbits op weg naar Mount Cook

  1. Ha lieve meiden!!!
    Het houdt maar niet op! Wat zijn jullie een bofferds dat je in de gelegenheid bent om dit alles gewoon te doen!!! Het is nog steeds een DROOM voor ons om dit alles live te aanschouwen maar je moet het eigenlijk dus gewoon DOEN!! Bedankt voor alle verhalen die ons in de gelegenheid stellen om in gedachten met jullie mee te reizen. Goed Eef dat jullie op tijd een NL dag inlassen. Kunnen wij ook even bijkomen haha. Blijf genieten en geef mijn meiden een knuffel wil je? Ik mis ze… 🙁
    Lieve groeten En een dikke zoen!

  2. Hallo Eef en Kieke
    Wij genieten mee van jullie reis. Wij hebben ongeveer dezelfde route gedaan maar dan vanuit de oostkust. Geweldig om dit weer met jullie mee te beleven.
    Groeten van Anneke en Kees, je weet wel uit Roterua!

  3. we zijn nu an het lezen.
    we missen je wel.
    we vinnen de foto”s tegek.
    en zekker die eene met die kangaroe.
    groetjes ilse en nikki

  4. Hoi Eef en Kieke,
    Nu jullie in Nieuw-Zeeland zijn komen zoveel herinneringen terug. Wat is het toch een prachtig land hè? Jullie beleven fantastische avonturen! Geniet er met volle teugen van!
    Groetjes,
    Marie-José

  5. Hoi Kieke
    Ik ben vandaag naar de vakschool geweest en daar was het heel leuk.
    Ik wil daar ook graag naar toe gaan.
    Ik ben blij dat je over 166 dagen weer terug komt.
    Wil je dan op deze site zetten wanneer je weer op Westerwel bent,want dan wil ik graag op bezoek komen.

    Groetjes Vincent de Lauré

Laat een antwoord achter aan ilse en niki Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *