Vancouver Island: 10 – 17 sept 2015
Canada, Vancouver Island, Alert Bay 10 – 11 september 2015
We hebben een lange dag voor de boeg. Het weer is enigszins opgeklaard. We vertrekken al vroeg in de ochtend en maken een lunchstop bij de zalm hatchery, waar we nog een paar zwarte beren met zon op de gevoelige plaat willen leggen. Inmiddels zijn Karin (collega Eef) en Marco ook aangekomen in Campbell River. Ook zij hebben de black bear hotspot gevonden en we kletsen gezellig even bij. Helaas moeten wij al snel op pad, want we hebben nog een ferry te halen. Inmiddels is de weg éénbaans en rijden wij steeds meer de wildernis van Vancouver Island in. We komen amper nog auto’s tegen terwijl we door de gloeiende uitgestrekte bossen rijden naar Port McNiel.
In de dichte mist komen we bij de ferry terminal aan. We parkeren de auto op de parkeerplaats. Gelukkig komt iemand, die net z’n hondje uitlaat, ons helpen anders stonden we er nu nog, bij de meest onmogelijk parkeerautomaat ooit. Ook tijdens ons ferry ritje naar Alert Bay zien we geen hand voor ogen. Hier en daar zien we een dwaallichtje tevoorschijn komen, maar dat is het dan ook. Terry Lynn van Seinboat Inn staat ons al op te wachten als we eindelijk om half 9 ’s avonds aankomen.
Op de fiets gaan we het eiland verkennen. We fietsen lekker langs de waterkant en door het dorpje. Er woont hier nog een grote groep First Natives. Hier en daar wordt er een originele kano gemaakt onder de carpoort. Overal in het dorpje zijn prachtige spirit houtcarvings te zien. We brengen een bezoek aan het Umista Cultural Centre om wat meer te weten te komen over de First Natives en de geschiedenis. Er zijn prachtige maskers te zien, ieder met zijn eigen bijzondere Spirit verhaal.
We fietsen verder langs de hoogste totempaal van de wereld en het kerkhof hier, dat vol staat met prachtige totempalen in plaats van grafstenen.
Seinboat Inn is een heerlijk plekje, een oud gerenoveerde paalwoning, waar de orka’s onderdoor kunnen zwemmen (volgens de variant van de neefjes). Onze veranda heeft uitzicht over het water. Wij kletsen gezellig met onze buren onder het genot van een biertje terwijl de zon langzaam ondergaat.
Canada, Telegraph Cove 12 – 14 september 2015
We nemen de ferry terug naar Port McNiel. De auto staat nog netjes op zijn plek. Het is maar een klein stukje rijden naar het pittoreske Telegraph Cove. De kleine Cove was vroeger een telegraaf station. Het oude dorpje heeft een heerlijk sfeertje in een prachtige omgeving. We kunnen nog net de laatste kamer in Dock 29 krijgen, waar we zelf ‘Penne on the road’ fabriceren. De volgende ochtend moeten we van kamer wisselen aangezien alles vol zit. Ook de pan met ‘Penne on the road’ gaat mee naar ons volgend onderkomen. De vrouw van de housekeeping komt niet meer bij als tafeltje dekje van kamer wisselt.
Karin en Marco zijn rond 11:00 in Telegraph Cove en we drinken gezellig een bakkie, terwijl we onze avonturen uitwisselen. Om 13:00 stappen we samen op de boot van Stubbs Whale watching. Het water in het Fjord is vrij ruig. Een groepje orka’s speelt in de hoge golven. Fotograferen is nog een hele opgave zonder over board te slaan.
De bultruggen laten zich iets gemakkelijker op de gevoelige plaat zetten, terwijl ze de ene na de andere ton krill uit het water filteren. De meeuwen proberen een garnaaltje mee te pikken en het is een drukte van jewelste boven de grote mond als hij open opduikt uit de diepte. Begrijp nu waar het woord bekvechten vandaan komt …. Twee Bald Eagles poseren op de weg terug voor ons. Ons beesten feestje is compleet voor vandaag. We borrelen met Karin en Marco na voor ze weer op pad gaan naar het zuiden.
De volgende ochtend moeten we ons al om 7:00 uur melden bij het kleine houten kantoortje van Tide Ripe tours. Mark en Matt zijn onze stoere Grizzly spotters van vandaag. Met de kleine boot gaan we op pad naar Knight Inlet en Glendale Cove, de ideale plek om grizzly beren te spotten. Helaas gooit o.a. El Niña roet in het grizzly beren zalm feestmaal. Er zit namelijk geen zalm in deze rivier dit jaar. Waarschijnlijk is ook al het bevruchte kuit van 2 jaar geleden verloren gegaan, door de bijzondere samenhang destijds van heftige regelval en een aardbeving, waardoor er heel veel landslides zijn geweest die de halve Inlet hebben afgesloten. We knijpen hem dus wel een beetje of het nog wel grizzly’s spotten wordt tijdens de 2 uur durende bootrit naar Glendale Cove in Knight Inlet. Matt stelt ons gerust. Geen zalm betekend niet geen beren. In Glendale Cove is er genoeg andere eten voor de beren, die zich dagelijks helemaal vol moeten proppen met 20.000 Calorieën om de winter hier goed te doorstaan en weer fit en fruitig wakker te worden na hun winterslaapje.
We arriveren in Glendale Cove tijdens laagtij, waardoor er makkelijk een seafoodbuffet breakfast van mosselen, krab en zeepokken bij elkaar gescharreld kan worden door de beren. Mark spot al snel 2 grote grizzly’s op de waterlijn … Een grizzly over het hoofd zien….. Het kan…. Wij moeten even 2x goed kijken, want de bruine beren zijn toch nog best lastig te spotten tussen de rotsen met zeewier, zand en takken. We stappen over op een plat schuitje, waarmee je makkelijk dichtbij de kant kunt komen en met laag water niet vast komt te zitten. Mark en Matt hebben een soort lieslaarzen overal aangetrokken. Zij laten zich zachtjes in het water zakken en duwen zo de boot geruisloos dichterbij de beren, die het hele strand aan het af jutten zijn naar eiwitten. Alle rotsen worden omgerold en geïnspecteerd om McBeach snacks.
Dan valt het oog van de grootste beer op de steigerpalen vol met mossels en zeepokken, die het laagtij hebben bloot gelegd. Paal voor paal wordt vakkundig geplunderd en menig diertje uit zijn schelp gekraakt op zo’n 6 meter van de boot. Het levert bijzondere plaatjes op, beren die een soort van “Kiekeboe” spelen tussen de steigerpalen.
Na deze eerste bijzondere kennismaking hebben de grizzly’s toch meer wat weg van grote knuffelberen, dan gevaarlijke klauwen, die je aan flarden kunnen scheuren met één haal. Mark en Matt manouveren de boot steeds verder Gelndale Cove in waar nog meer Grizzly te spotten zijn in het open veld. We vinden zelfs een moeder beer met 2 kleine troetelbeertje, die lekker door het veld dartelen.
Voor hoogtij moeten we weer uit Knight Inlet zijn aangezien de wind aanwakkert en als een razende door de Inlet giert met absurd hoge golven tot gevolg. De lunch stellen we even uit tot we in rustiger vaarwater zijn. ’s Avonds maken we een wandeling naar het uitzichtpunt over de baai en beslissen wij toch naar Tonga te vliegen.
Canada, Campbell River & Victoria 15 – 17 september 2015
Langzaam begint de terugtocht naar het zuiden van Vancouver Island. We rijden de prachtige weg omlaag en checken bij Campbell River uiteraard de Salmon Hatchery weer voor beren. En ja hoor, de serie moordenaars alias Blacks Bears slaan weer genadig toe. Inmiddels drijven er een hoop meer zalmlijkjes, graten en andere ondefinieerbare resten door de rivier. Wij paparazzi zitten wederom aan de waterkant en fotograferen er lekker op los.
Wij willen nu zelf ook wel eens proeven, waar de beren zo gek op zijn. Als afsluiting zijn we zelf een lekkere zalmmoot gaan eten bij de lokale pub.
De laatste dag rijden we terug naar Victoria, waar het verkeer weer andere vormen aanneemt en het nog best een gedoe is met de éénrichtingsstraten om bij het juiste block uit te komen. We droppen de bagage en gaan daarna de auto inleveren bij het depot in hartje Victoria. We wandelen terug naar het gezellige kleurrijke hotel Zed. De tassen worden weer vliegklaar gemaakt.
Al vroeg zijn we weer uit de veren. Met de lokale bus gaan we naar het grote busdepot. Dan met de bus naar de boot. Overtochtje Swart Bay – Tsawwassen. Gevolgd door de bus naar de Internationale Airport van Vancouver en een vlucht naar Los Angeles, Nadi (Fiji) en uiteindelijk Tongatapu (hoofdeiland Tonga) …
Alles bij elkaar opgeteld zijn we 40 uur onderweg en 3 dagen verder, aangezien we met onze nacht vlucht over de tijdgrens heen zijn gevlogen. Ofwel 18 september bestaat niet in onze agenda van 2015. Hoe vreemd!
even reis ik aan de keukentafel met een kop koffie mee !
x marjan
Berenwijs!
Gaaf om alles weer te beleven! Net zoals jullie hebben wij ook zo genoten van Vancouver Island, en fantasische foto’s gemaakt van de Beren die zalm aan het vangen waren.
Knuffel elkaar maar in plaats van die beren