IJsland: 08 – 12 juli 2015
IJsland, Hvamstangi 08 juli 2015
In de buurt van Flókalundur hebben we na een tip van een lokale trol, de meeste schattige warmwaterbron gevonden. Echt een aanrader! Geen toerist te bekennen! Tussen de rotsen bij het strand en met uitzicht over het fjord. We chillen midden in de natuur lekker in het warme water, dat vrij ter beschikking wordt gesteld door onze mooie moeder aarde. Terwijl de eidereenden voorbij vliegen genieten wij nog ff na van een waanzinnig Westfjord.
Helemaal ontspannen en opgefrist gaan we weer op pad richting Vatnsnes peninsula. Onderweg vinden we een paar fotogenieke IJslandse pony’s langs de weg. Echt een plaag hier, deze ruigharige stoere paardjes met hun gekke drafje. Ze zijn in grote getale aanwezig. Op de campsite van Hvammstangi vinden we een goed plekje voor de nacht uit de wind.
IJsland, Húsavik 09 – 10 juli 2015
We rijden de kleine Vatnsnes penisula rond. Op verschillende plekjes maken we korte wandelingetjes langs de kust naar rotsen met zeehonden of broedgebieden van de watervogels. Het is een stukje kouder dan de afgelopen dagen en de wind is flink aangewakkerd. Tijd om de windjacks over de fleece aan te trekken. We rijden langs de kleine vuurtoren en we kunnen nog net Westfjord aan de overkant van het fjord zien liggen. Terwijl er langzaam grote donkere wolken onze kant op drijven. Snel verder om ze voor te blijven …
Bij Hvítserkur dalen we de steile rotswand af voor een strandwandeling langs 15 meter hoge rotsformatie in zee. “Hvítserkur “ betekent wit shirt, niet heel gek bedacht, aangezien de hele rots vol gescheten is met witte vogelpoepies. Volgens een oude legende is hier een trol in steen veranderd bij zonsopgang. Onze fantasie laten we de vrije loop gaan bij deze rotsformatie, dat meer wat weg heeft van een prehistorisch dier. We klimmen weer omhoog en vervolgen onze weg.
Versteende trolMidden op de snelweg 1 is de weg afgezet. De politie blijkt een sporen onderzoek te doen naar een totaal verfrommelde auto 25 meter lager in het dal … de ambulance is al ter plekke en staat midden in het weiland. Eef hoeft gelukkig niet te werken en wij rijden voorzichtig verder naar Húsavik over de glooiende weg met hoge passen en diepe afgronden als berm.
Steeds voor je een pas over moet staat er een wind- en weersverwachtingsbord naast de weg, die je goed in de gaten moet houden. Het weer verandert hier per uur… en het kan erg spoken … hier in het hoge noorden.
In Húsavik regelen we een boottocht voor de volgende dag. Het regent, waait en is behoorlijk koud. Het is bar er boos weer, de wolken hangen bijna op ooghoogte en het is buiten een bende van 50 tinten grijs. We hebben gelukkig een heater in de camper. Het uitklapstuk van onze camper is van tent zeil. Dus het koelt ook weer verdomd snel af en alles slaat aan van het verschil in temperatuur. Bij het washok vullen we 2 lege frisdrankflessen met heet water, die deze nacht functioneren als survival kruiken bij “coole” noodgevallen en onderkoelingsverschijnselen. Bij 2 graden duiken we onder de wol, terwijl we wolkjes kunnen blazen.
De druilige grijze ochtend brengen we door in de camper met een goed boek en het uitzoeken van de foto’s. In het dorp kopen we handschoenen, voor we op de ‘schooner’ zeilschip stappen voor ons walvistripje. Gelukkig krijgen we in plaats van zwemvesten overalls om over onze kleren aan te trekken. Als rode Michelins poppetjes spelen we voor het meest oncharmante propje boegbeeld ever. De wind snijdt in ons gezicht.
Clouds
IJsland, Myvatn 11 – 12 juli 2015
Alles is vochtig in de camper als we wakker worden … zelfs de dekbedden … Beter gaat het niet worden. Dus we pakken alles gewoon maar in en gaan op pad richting Myvatn (meer). De regen guts uit de hemel en de wolken zijn naar beneden gevallen en hangen als mist flarden over de weg. ‘Met je hoofd in de wolken’ krijgt een totaal andere dimensie.
We maken een troosteloos stopje bij de Godafoss (waterval). Waar ook net 3 busladingen in- en uitstaptoeristen worden uitgeladen …. We houden het snel voor gezien en zetten onze tocht voort. Bij Myvatn is het nog net zo troosteloos weer. We rijden eerst naar de Víti krater. Een met water gevulde explosie krater met prachtig blauw water. Normaal kun je hier een wandeling maken over de kraterrand. Nou vandaag dus mooi niet … we worden bijna in de krater geblazen door de straffe wind. Morgen maar een nieuwe poging, dit wordt niks! Hverir een solfatarenveld is een beter idee. Kokende zwavelbronnen en modderpoelen sputteren lekker wat af. De kleuren van het veld zijn prachtig en leveren samen met de grijze laaghangende wolken en de stoom die vandaag horizontaal gaat mooie mystieke plaatjes op. Maar oh wee als je net fout in de wind staat … dan kom je in een mega stinkbom stank terecht …
Bizar landschapVoor we een plekje voor de nacht gaan zoeken kruipen we de Grjótagjá in. Een barst in de aardkorst met 2 lavagrotten gevuld met helder azuurblauw water. Het water is te heet om in te baden, maar het is een super fotogenieke plek met het invallende licht door de rotsspleten. Een niet oplettende toerist wordt per ongeluk gedoopt door moeder aarde met rugzak en al na een misstap. In Reykjahlíd vouwen wij het nog steeds zeiknatte dak van de camper uit en klimmen weer met onze warmwaterflessen in bed.
PlaatjeDe volgende dag is het gelukkig tijdelijk wat opgeklaard en de Víti krater krijgt een nieuwe kans. Deze keer wandelen we de krater rond zonder in het blauwe krater meer te worden geblazen. Daarna wandelen we naar Leirhnjúkur, een kleurrijk berg op een hoogvlakte (Krafla-caldera). Deze hoogvlakte is ontstaan doordat ooit de magmakamer is leeggestroomd bij een uitbarsting en vervolgens het dak van de magmakamer is ingestort. Een bizar landschap …
Na ons ochtend uitstapje maken we een kleine detour via de Canyon van Jökulsá (25 kilometer lang en soms wel 100 meter diep) en de Dettifoss (een 44 meter hoge en 100 meter brede waterval). We hebben wat geluk … hier en daar zien we een klein strookje blauwe lucht en zowaar liet de zon zich net op dat moment ff zien. We glibberen een stuk over de Canyon riem. Weg van de waterval. Deze is namelijk te breed en past zo niet op de foto…. Maar dat wordt beloond … en prachtige view op de waterval, alleen precies in de water spray … Dus nieuwe foto tactiek … met je rug naar de waterval gaan staan … camera uit je jas halen … snel omdraaien en een foto maken … camera en lens zeiknat … camera droogmaken … Het ritueel een paar keer herhalen et voilà : een prachtige waterval en 2 verzopen meiden …
Verderop in de Canyon stroomopwaarts ligt ook nog de Selfoss (waterval). Dus we wandelen ons snel weer droog en lunchen tussen de rotsen op de parkeerplaats.
Het trekt weer helemaal dicht en wij rijden tot Egilsstadir, waar we ons campertje opnieuw opbouwen. Hier duiken een plaatselijke kroeg in om weer even helemaal warm te worden.
Je moet er wat voor over hebben. Maar wat een gave foto’s Prachtig!!