Borneo: 15 – 21 juli 2012
Borneo, Sepilok & Sandakan, 15 – 16 juli 2012
Als we naar de rand van het bos lopen komen we nog een oranje boefje tegen, die hoog in het bamboe stengels is geklommen. Terwijl wij een verkoelend ijsje eten, kijken we hoe de zon langzaam ondergaat en de orang-oetan (waar de meeste mensen gewoon aan voorbij lopen), geniet van de jonge sappige blaadjes in de top. Een heerlijk zen momentje!
De 16e maken we een tripje naar Sandakan, omdat we op de valreep nog plaatsen hebben bemachtigd voor Turtle Island. We moeten voor de middag contant betalen bij het rangerbureau. Dat laten we ons geen 2 x zeggen en springen in de taxi. 5 voor 12 vallen we binnen en we kunnen voor de helft van de toeristenprijs de 18demee naar de nestelstranden van de zeeschildpadden. Het havenstadje Sandakan is niet helemaal ons ding en we gaan weer snel terug naar de heerlijke rustgevende jungle. Nou ja rustgevend, we vinden een slang langs het pad en Kieke maakt vrienden met een 10 cm grote bidsprinkhaan.
Borneo, Sepilok, 17 juli 2012
De neusaap rehab bij Labuk Bay staat vandaag op het programma. Hier op de plantage was ook ooit ondoordringbare jungle. De oerbomen van duizend jaar oud hebben plaats moeten maken voor de palmbomen. Ongelooflijk Jammer!!!! De baas van deze plantage geeft aan dat hij een kuststrook bos heeft overgehouden voor de bedreigde neuspapen… Wij denken dat hij op deze manier een schuldgevoel probeert af te kopen en er meteen wat dollars mee te verdienen. Door de toerist toegang te geven tot de rehab. Toeristen betalen namelijk ook een behoorlijke toegangsfee… Maar goed, deze 2 apenfamilies hebben nog een heel klein stukje bos over en zijn niet aan flarden geschoten.
Via 2 platforms komen wij eerst bij familie B. Het dominante mannetje laat zich van zijn beste kant zien. De mannetjes neusaap kan namelijk continue seksen, loopt de hele dag met een erectie rond. De vrouwtjes vragen dan ook de hele dag om zijn aandacht. Het kan een goedmakertje zijn of hij stelt zijn nageslacht veilig.
De hele familie is compleet ook de ander apensoort komt een kijkje nemen. Het David Beckham aapje hier genoemd, omdat ze zo’n gek kuif hebben. Een paar neushoornvogels kijken vanuit de boom toe en een visarend komt even checken of hij nog een aap kan kidnappen bij deze macflight.
Bij het A platform is er daarna dikke paniek en het alpha mannetje gaat als een debiel te keer als een vrouwtje en een mannetje van een lager rang in de zelfde boom verkeren. Het halve bos wordt af gebroken en met veel gegil en uiterlijk vertoon schiet het dominante mannetje over het platform. Om zijn harem veilig te stellen en te laten zien wie er hier de baas is.
Poeh, zelfs voor ons was het effe schrikken en dan zijn deze aapies best groot en hun tanden nog groter….
Borneo, Pulau Selingan, 18 juli 2012
Om 7 uur gaan we op pad en worden gedropt op de steiger van Sandakan. Vandaag springen we op de boot naar Pulau Selingan, ofwel Turtle Island. Hier komen zo’n 50 zeeschildpadden per nacht aan land om eieren te leggen. In een nest zitten zo’n 100-150 pingpongbal grote eieren. Het duurt tussen de 4 en 7 weken voor de kleine dudes uit het ei klauteren. We zitten in het piekseizoen. Zo’n 3000 minischildpadjes worden geboren per avond en gaan het grote avontuur tegemoet. Maar 1 op de 100 keert terug naar zijn geboorteplek om zelf mee te doen aan de circle of life.
Met grote verbazing zitten we op de steiger te kijken hoe de schipper de bevroren kip uit de doos in de boot kiepert en vervolgens het karton overboord in de zee flikkert. Terwijl juist het zwerfafval zo’n grote bedreiging is voor de zwaar bedreigde zeeschildpadden, een mailtje naar het WNF waard…. Naast goed opgeleide rangers is het misschien ook een idee om de rest van het personeel een dagje mee te nemen tussen de schildpadden om er een gevoel bij te krijgen.
Uiteindelijk komen op het prachtige eiland aan. Alleen het strand ziet eruit alsof er een loopgraven oorlog à la WO1 wordt uitgevochten. De nachtelijk sleepsporen lijken net of er een tank overheen gewalst heeft. Perfecte kuilen om tijdens een strandwandeling je enkel aan gort te helpen.
We hebben voor het eerst een strandmomentje, wat we snel weer opheffen na een plons aangezien het stikt van de zandvlooien. ’s Middags maken we een wandeling langs het kuilenstrand en vanaf 19:00 uur staan we strak…. We horen geritsel in de eerste mandjes van de hachery. En ja hoor de kleine stoere schildjes komen één voor één tevoorschijn en vullen al snel het hele mandje.
Ook hebben we een kortdurende ontmoeting met de meest creatieve en moderne heremiet kreeft van deze aardbol. In plaats van een leuke schelp als huisje, heeft hij een Art Deco ontwerp van een halve fles toegeëigend als meeneem stulpje!
Met een ranger gaan we wat later het strand op. Een grote zeeschildpad ligt daar volledig in trans als een ballenautomaat pingpong ballen te schieten. Uiteindelijk legt deze madam 93 eieren, die voorzichtig uit het nest worden gehaald en naar de hachery worden gebracht. Daar worden ze weer zorgvuldig in gegraven met een mandje er omheen. Het is namelijk heel belangrijk dat de diepte en temperatuur overeenkomen. Dit bepaalt het geslacht van de kleine beestjes.
Inmiddels krioelt het op de hachery van de kleine schildjes. Zo’n 2907 eieren komen vanavond uit. Gek idee…., dat maar dertig van deze boefjes hier ooit terug zullen keren. Een mandje gaat met ons mee naar de waterlijn, het mandje wordt langzaam op de zij gelegd en de hachlings sprinten naar het water. Met een brok in onze keel kijken wij hoe ze één voor één in de golven en de donkere nacht verdwijnen.
Borneo, Sepilok, 19 – 21 juli 2012
Lig je net lekker de dromen over al die schildjes gaat de wekker alweer na een veel te korte nacht. We moeten alweer terug naar het Sandakan met de boot en nemen afscheid van Pulau Selingan en zijn nachtelijke babyboom. De rest van de dag chillen we relaxt met een boekje bij het zwembadje.
Op onze laatste dag gaan we nog een kijkje nemen in het Rainforest Discovery Centre, maken we hoog door de bomen een canopy wandeling en bestuderen we alle mooie flora en fauna in de botanische tuinen.
’s Middags kunnen we het niet laten en gaan nog een keertje kijken bij de orang-oetan rehab.
Jullie hebben die schildpadjes wel heel mooi gezien. Dat is ons nog nooit gelukt. Alleen m 😥 aar bandensporen gezien. We zijn helemaal niet jaloers.
Benieuwd naar de foto’s en verslagen van jullie volgende reis.
Fijn dat jullie ons hiervan laten meegenieten.
Groet,
Wat een gave reis toch weer! Zo’n kleuters wil ik nou ook wel in de klas :lol:. Geniet maar weer van Mozambique, maar vergeet niet om af en toe weer iets te laten horen, dan kunnen wij ook nog ff nagenieten……
Lief