80° Noorderbreedte

Spitsbergen: 25 – 26 juni 2013

Spitsbergen, Breibogen en Ytre Norskoya, 25 juni 2013

Spitsbergen
We doen een poging om via het pakijs Liefdefjorden in te varen, maar zonder succes. Even lijkt het nog te lukken als we de monding van het Woodfjord in varen, maar we komen in een dikke laag mist terecht en zien geen hand voor ogen in het ijsveld. Het is er te gevaarlijk om aan land te gaan voor een wandeling. IJsberen ruiken ons namelijk al vanaf 30 km afstand.

Helaas moeten we via de gekomen weg terug het pakijs uit voor we ingesloten raken. We passeren nog wel de 80° Noorderbreedte en proosten aan dek met een Jagermeister, omdat dit toch wel heel dicht bij de Noordpool is en de innerlijke mens er ook warm van wordt.

Dan gaat de trip weer zuidwaarts. ’s Avonds gaan we voor anker bij Ytre Norskoya, waar we een landing maken op het eiland dat vroeger “Uitkiek” heette. Ook hier weer de grote pootafdrukken in de sneeuw. We klimmen helemaal naar het uitkijkpunt voor een prachtig uitzicht over de fjorden en baaien.

03.2 UitkiekUitkiek

 


Spitsbergen, Ytre Norskoya, Virgohamna en een nacht storm op zee, 26 juni 2013

Gelijk als we wegvaren na het ontbijt wordt er een ijsbeer gespot. Het weer is niet heel slecht en we kunnen hem tot op zo’n 70m naderen met de boot terwijl hij de waterlijn afstroopt naar iets eetbaars. IJsbeer salade in de vorm van zeewier staat er vandaag op het menu. Het levert aardige foto’s op al blijft de afstand toch nog wat ver weg. De ijsbeer wandelt daarna langzaam heuvel opwaarts en wij gaan alvast vol verwachting naar de volgende baai, zodat hij ons tegemoet kan lopen als hij over de top komt.

Wachten, wachten, en nog eens wachten…. Na een half uur houden wij het voor gezien, aangezien hij allang in het zicht had moeten zijn…. en varen we terug naar de vorige baai en wat blijkt…. Onze witte pluizenbal is precies 20 m onder de top neergestreken voor een schoonheidsslaapje….

04 IJbeer in aantochtIJbeer in aantocht

05 Wat staat er vandaag op het menuWat staat er vandaag op het menu?

Wel even balen, want aan de andere kant konden we hem tot op een meter of 10 naderen met een perfecte zonnestand, maar het lot besluit anders.

We zetten koers naar Vigrohamna een plek waar ze met een zeppelin expeditie de noordpool wilden bereiken. Er zijn nog steeds restanten zichtbaar van de loods, fundamenten van huizen, graven en een hoop schroot. De zeppelin heeft zijn doel nooit bereik. Hij stortte neer door ijsvorming op de ballon. 33 jaar na de poging zijn de lijken en dagboeken van de expeditieleden teruggevonden aan de westkant van Spitsbergen. Inmiddels komen heftige windvlagen langs, de regen gaat horizontaal en menige golf kletst over de kleine zodiac als we terug varen met de naar het schip. Lekker Arctisch weer.

We steken nog even over naar Smeerenburg eiland voor een landing. Smeerenburg was het Nederlandse Walvisvaarder centrum in hoogtij dagen. Nu alleen nog resten van de blubberovens, de graven van de walvisvaarders die het avontuur niet na konden vertellen en een kolonie fotogenieke walrussen. Het grote mannetje met de grootste slagtanden laat even weten dat hij toch zeker de baas is. Alle slagtanden worden even geshowd, zodat de p(r)ikorde weer duidelijk is. Dit levert mooie plaatjes op, terwijl wij weer lekker door het zand tijgeren tussen het drijfhout voor een andere fotohoek.

14.2 Panorama walrussenPanorama Walrussen

13 PrikordePrikorde

Elke keer als we een landing hebben weet Robin de prachtigste verhalen te vertellen. Uit zijn rugzak tovert hij dan zijn 100 jaar oude boek met verhalen van expedities, overwinteringen, walvisvaarders, ijsbeeraanvallen, pogingen om grondstoffen te delven, schipbreukelingen, pogingen om als eerste de Noordpool te bereiken door de lucht, schip of bij hondensleetochten. Elke pleknaam hier heeft ook zijn eigen geschiedenis.

We sluiten deze dag af bij de Smeerenburg Gletsjer. Het trek helemaal open en we zitten heerlijk op het dek te genieten van de prachtig blauwe gletsjer ijs en de hoge spitse bergen. Kaptein Gert spot door de verrekijker een school beluga’s (witte dolfijnen, ook wel de kanaries van de zee genoemd, omdat ze zo leuk kunnen zingen/fluiten). We varen langzaam dichterbij en Kieke klimt dit keer de boegspriet op voor een paar foto’s van boven af te nemen. We zijn helemaal in onze nopjes met deze zeldzame ontmoeting. Op de achtergrond kraakt de gletsjer een lekkere beat. Zo nu en dan knalt er een groot stuk ijs af, wat met veel geweld naar beneden stort. We eten op het dek en genieten van de prachtige surrealistische omgeving. Alleen maar hoge spitse bergen, rotsen, sneeuw, ijs, gletsjers, ijsschotsen, ijsplaten en water.

18 Smeerenburg gletsjerSmeerenburg gletsjer

15 Belugas voor de Smeerenburg gletsjerBelugas voor de Smeerenburg gletsjer

 
Er is slecht weer op komst al zouden we dan niet denken als we naar de zonnige avondlucht kijken. We zetten alvast koers in de nacht naar het zuiden, maar uiteindelijk zitten we er midden in. Windkracht 8 en windstoten tot 9 gieren om de boot. De golven zijn metershoog en alles wat niet vast staat schuif door het ruim en de kajuit, à la een dansend stuk zeep door de wasbak. Ook wij slingeren van links naar rechts en van voor naar achteren door de boot. Je moet je goed vasthouden met twee handen anders kost het je waarschijnlijk een paar voortanden. Ook in je kooi (bed) blijven liggen is een hele uitdaging met dit weer. De één na de andere is zeeziek en voert de heerlijk bereidde maaltijd door Durk uiteindelijk aan de visjes. We stuiteren de hele nacht door de heftige storm.

7 Comments on “80° Noorderbreedte

  1. Wow wat zullen jullie nagenieten! En wat geweldig om het op deze manier mee te beleven. Wat heftig die plotselinge omslag van het weer maar achteraf natuurlijk ook wel een hele bijzondere ervaring! Fantastische foto’s en nu toch wel heel duidelijk de ijsbeer! En dan die beluga’s… Ik kan niet wachten op het volgende verslag! X

  2. Wow zussies,

    Wie had gedacht dat deze zomerkoninkjes in de zomer winterjassen zouden aan doen. Weer een mooi verhaal en weer prachtige foto’s. Puur genieten vanuit mijn luie stoel.

  3. Geen witte duiven,maar witte beluga’s om het verhaal compleet te maken.. Prachtig,wat een droomreis weer! Heerlijk om te lezen en te zien.

  4. Barentsz en Heemskerk,
    Het lijkt wel of jullie moderne geschiedenis schrijven.
    Wat een ervaring, wat een mooi verhaal, wat een mooie foto’s.
    Geweldig.
    Het lezen alleen al is genieten.
    H.g.
    Martha en Wiebe Oosterveld.

  5. Nou staat deze bestemming helemaal op onze bucketlist!! Supermooie foto’s en geweldige verhalen!

Laat een antwoord achter aan Sander Reijners Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *