Liefie (L)EEF november 2021

Daar ga ik dan in mijn uppie met jou in mijn hart, een plukje van jouw haar in de backpack, (Pip) Perfectly imperfect als mascotte … en jij als mijn onuitputtelijke levensgenieter-voorbeeld, die altijd in mogelijkheden kon denken en open de wereld in keek met prachtige je bruine kijkers … Gewoon dromen, doen en durven … stap voor stap en dag voor dag … en alles wat je beslist is goed.

Kon het dan ook niet laten voor ik de deur achter mij dicht trok thuis om ff de kamer in te roepen: Ga je mee, lieve Eef? Het voelt toch alsof je toch gewoon met me meereist, maar dan anders en daar moet ik aan leren wennen.

Reizen is onze grote passie, iets wat we samen hebben gedaan en hadden willen blijven doen. Dan wordt het contrast ineens oneindig heftig en de waarheid zo echt. Thuis vind ik het soms fijn om te bubbelen in mijn Eef-bubbelbel. Jouw spullen door mijn handen laten gaan, toch even aan je haren ruiken, jouw parfum in de rondte sprayen, lezen in jouw dagboeken en werken aan het (L)EEF boek of het sprookje over de paradijsvogel en de regenboogvis. Soort van even jou dichter bij mij.

Sommige nachten zijn lastig en donker en dan weet ik gewoon niet hoe het verder moet. Voel me verschrikkelijk eenzaam en verdrietig zonder jou naast mij. ‘s Ochtends raap ik mijzelf dan met pijn en moeite bij elkaar … koffie drinken in je eentje is ook maar stom … maar jij zou boos worden als ik geen koffie voor mijzelf zou zetten. Dus ik doe mijn best en ik hoop dat je dan trots ergens door het huis zweeft … want die gedachte is een soort van houvast voor nu.

Misschien is het gek om uit te leggen en leidt het tot onbegrip en zorgen bij de mensen om mij heen, maar het liefst was ik gewoon samen met je mee op sterrenexpeditie gegaan. Gewoon samen uit en samen thuis, zoals onze afspraak was. We hebben gefilosofeerd over een soort van Thelma en Louise actie met onze Dreamcatcher … eerlijk gezegd …dat had ik prachtig gevonden …

Iedereen heeft het altijd over stoppen op je hoogtepunt maar waarom geldt dat dan niet voor het leven loslaten.
Besef … Ik was de rijkste vrouw op aarde … Jij de liefde van mij leven, een te gave baan, een fijn thuisje … en alles waar we van droomden hebben we gedaan. Alleen waren we nog lang niet uit gedroomd samen. Natuurlijk kan de wishlist altijd aangevuld worden … Soms is goed, goed genoeg en ik ben zo moe van het vechten, verdriet, in de steek gelaten worden terwijl wij er altijd voor de ander waren. Sinds 2015 is er zoveel shit op ons afgekomen … als het een script van een film was … zou het afgekeurd worden op onwaarschijnlijkheid. Helaas, niets is minder waar. Ofwel ik sta dag en nacht aan in een alertheidsstand … Heel vermoeiend. What is next … ?

Onze vier stoere mannetjes geven hoop en onnoemelijk veel liefde in tijden van verdriet. Gelukkig is er What’s app en kan ik zo -al is het minimaal- fijn met Tijn en Jorn communiceren. Ik heb een eindeloos geduld zoals je weet en de dag dat ze er na vragen zal ik ze ons verhaal vertellen.

Met Fije en Jits is het fijn, jij hoort er altijd bij, versieren je graf met een dennenappelhart, luisteren Eefs muziek of kletsen over je alsof je er gewoon bij bent. Een plukje van jouw haar zit in hun Eef-schatkist. Er wordt wel vaak aan gefrummeld tot een soort van haarbal. Sorry, inmiddels heb je dus een dreadlock, echt iets voor jou.

Onze 4 Daltons geven hoop, liefde en vreugde en ik zou mijn leven voor die gasten geven. Zolang ik leef zal ik er voor ze zijn … ze weten ook al ben ik aan de andere kant van de wereld, dat ik maar 1 telefoontje van ze vandaan ben mochten ze mij nodig hebben. Zoals beloofd zodra ze 18 zijn en mee willen, zal ik ze mee de wereld in nemen en verhalen vertellen over jou, stoere, lieve, avontuurlijke Eef.

Jij ging op sterrenexpeditie in de ruimte en ik ging op survivalexpeditie hier op aarde. Vandaar ook de tekst in jouw en mijn praatje op de begrafenis. Jij zei: “Alles wat je beslist is goed.” Ik zei: Lieve Eef wacht op mij, ik heb nog een paar dingen af te maken, maar ook dan kom ik eraan.”

Jij en ik hebben vele gesprekken gehad hoe het nou verder moest zo zonder elkaar. Iets wat ik niet zag zitten. Je hebt mij laten beloven dat ik het in ieder geval een jaar zonder jouw fysiek naast mij te proberen om de draad weer op te pakken en dat ik ook weer op reis moest gaan, “want dan ben je het leukst”.

Poeh, de eerste keer dus weer alleen op pad, want dan ben ik dus het leukst, volgens jou. Soort van knikkende knieën in combinatie met een omgekeerde drempelvrees … ons huis achterlaten en uit mijn fijne Eef bubbel, waar alles van jou dichtbij is en blijft … nu weer een poging de wijde wereld in. Iets wat Ik onwijs spannend vind en voel me over de meest rare dingen super onzeker … tuurlijk probeer ik dapper op stap te gaan … maar er zit lood in mijn schoenen. Iedere stap doet zeer, het schrijnt … een huid die overgevoelig is. Verdriet dat blijkbaar ook fysiek tot uiting komt.

Ook wist ik niet zo goed wat ik met onze travelsoap zou doen … verder gaan alleen voelt niet goed want dat is van ons …
Hoe dan wel … heb er ff op zitten broeden … maar het worden reisbrieven aan jou lieve Eef. Alsof ik weg ben met Jimmy de wereld in en jou vertel wat er onderweg weer allemaal voor bijzondere avonturen hebben beleefd.

Dus …. Lieve Eef … Liefie (L)EEF …

Nou, mijn tas inpakken is er ook niet beter op geworden sinds jij op sterrenexpeditie bent. Heb er zelfs twee dagen overgedaan ondanks de vakantie paklijst, die je voor mij hebt achter gelaten in het mapje ‘overlijden’ op de computer. De lijst heet de eerstvolgende keer op reis … Toen je hem hebt gemaakt had je nog hoop om wie weet een keer misschien op pad te gaan ver weg samen … want er zijn twee tabbladen medicijnen … Eentje voor mij als je er niet meer bent en eentje met een waslijst aan medicijnen, die mee moesten bij samen toch op reis ondanks de kutkanker. Kom ook overal in zakken en ritsvakjes van tassen morfine tabletjes, Dexa en tegen misselijkheid pilletjes … Ik denk dat we met de gevonden voorraad een olifant kunnen omleggen. Erin laten zitten is een ook geen optie want dan denk ik dat ik bij welke douane dan ook opgepakt wordt en aangezien voor drugsdealer of grootverbruiker.

Tijdens het spullen bij elkaar zoeken kom ik zoveel tegen wat herinneringen heeft en geeft … skibroeken, duikbrillen, onze reisparfum … en dan val ik weer ff stil, raak in gedachten verzonken of brul je de hele boel bij elkaar. De routine is eruit …

Maar goed, na een hoop gestoei is het toch gelukt … de tas zit dicht …

Wat ook superfijn is zijn de fixers, die de nodige mental support geven en me op de lastig momenten mee op pakken. De week van tevoren paar keer fijn gekletst met Jamie over aantal zorgen of dingen die ik dan niet helemaal kan overzien. Donderdag proosten met een biertje dat de vakantie is begonnen gezellig bij Lin en Elles. Vrijdagochtend staat Marion met verse koffie en worstenbroodjes op de stoep om te ontbijten samen. De hele dag rommel ik thuis wat in de rondte en maak ik ons huis vakantieproof. Met mijn ziel onder mijn arm trek ik onze deur achter mij dicht. Via een kleine tussenstop is de bestemming vanavond Schiphol. Tussenstop Inge heeft heerlijk gekookt, als ik bij Inge binnenstap stijgt het hele leven boven me uit en ben in en in verdrietig. Wat is het toch allemaal een ongelofelijke klotezooi. Heb Inges hele trui vol gesnotterd en Otje, de hond, heeft al mijn tranen weg gelikt … mijn hoofd was te vol en alleen weg is ook super spannend. Inge heeft mij een slinger naar Schiphol gegeven, komen we aan bij het hotel stappen Stel en Bianc toch zomaar als uitknuffel verrassing uit de auto voor ons. We drinken nog even samen een biertje en dan kruip ik bekaf mijn bed in. Ik was te moe om te slapen en de nacht bestond meer uit onrustige dromen en doezel momenten.

Weetje Eef naast de fixers zijn er nog heel veel lieve mensen. Jimmy, die zich als een grote broer om mij ontfermd en dolenthousiast is over mijn reisplannen. Een soort razende reissupporter. Anne-Marie oncoloog, die even checkt hoe het me mij is zo net voor vertrek en weet hoe lastig ik het vind dat we samen geen nieuwe herinneringen meer maken en dat ik het lastig vind dat we onze gemaakte herinneringen van alle mooie reizen niet meer kunnen delen. Ruth en Bauk bellen lief op om me een hart onder de riem te steken. Hilde staat nog even op de stoep van een real-live knuffel en er komen heel veel lieve appjes en kaartjes ook uit onverwachte hoek … wat hebben wij toch een hoop mooie mensen om ons heen verzameld en wat ben ik blij dat ze er zijn, want zonder hun zou ik echt niet weten hoe het zou moeten. Ook Annemarie van het boek ziet mijn beren op de weg van ‘op pad gaan’. De grap is dat jullie elkaar in real life nooit ontmoet hebben, maar zij voelt mijn gemis rondom reizen haarfijn aan. Frank en Marjolijn, die mij oppakken en de mogelijk bieden om samen met hun nieuwe avonturen te beleven en mij niet alleen in het diepe gooien zonder jou … maar met alle ruimte voor jou erbij, Eef en mijn verdriet.

Daarnaast is Perfectly imperfect omgedoopt tot Pip, want die naam was veel te moeilijk om steeds op te schrijven met mijn lysdectische hoofd en gaat gezellig mee in mijn rugzak. Mijn kleine gehavende reismaatje om samen nieuwe avonturen mee te maken. Noorwegen en Tanzania we komen eraan! ..

11 Comments on “Liefie (L)EEF november 2021

  1. Lieve Kiek, wat ben je toch een mooi en dapper mens! Kan me voorstellen dat het verwarrend is om weer te posten op jullie travelsoap, maar je flikt het toch maar weer met Liefie (L)EEF..
    Dikke knuffel, Kris

  2. Wat een schitterend verhaal weer. Tranen in mijn ogen, en bovenal trots op je. Geniet maatje, van alles wat nog komen gaat. En ga nog steeds graag een keer met je mee op een (waarschijnlijk korte ) reism XXX

  3. Mooie, dappere Kieke. Heel veel sterkte. En probeer ook te genieten. Ik weet zeker dat je Lieve Eef mee op reis is.

  4. Ook als Fije en Jits bij ons thuis spelen of logeren gaat het nog altijd over Eef. Er is altijd wel iets waardoor ze even ter sprake komt. Ze leeft voort in hen. Wat een geluk met zulke tantes als jullie! Ze kunnen niet wachten om mee op reis te gaan! En wat doe je het goed lieve Kieke. Prachtig geschreven, zo mooi. Ik stuur je veel warmte en een liefdevolle omhelzing.

    Serena
    En ook liefs van Sjon en Amélie

  5. Meid, wat een pracht verhaal weer en wat heb je een talent om je gevoelens op papier te zetten. Geniet, samen met Eef in je hart en in je hoofd. Dikke knuffel.

  6. kwetsbaar mooi inkijkje in jouw leven zo kieke. zoekend naar wat ‘leef’ nu betekent voor jou. ik wilde dat ik je verdriet kon wegnemen. kanjer ben je. x

  7. Lieve Kieke,
    Fijn dat je de stap hebt gezet om te gaan reizen.
    Ik weet zeker dat je niet alleen reist. Eef kijkt mee.
    Mocht het toch tegenvallen, kom je dan lekker hierheen.
    De koffie smaakt ook in de Tropen lekker.
    En je huisje is klaar.
    We zien elkaar weer in 2022
    Liefs Jo

  8. tot tranen geroerd en voel diepe bewondering voor jou lieve kieke! ik wens je van harte toe dat de ‘leuke’ kieke weer af en toe tevoorschijn komt en zich liefdevol omarmt voelt door de wereld..
    weet zeker dat eef met je meereist!!
    heel dikke knuffel en veel liefs pam

  9. Je schrijft zo prachtig je gevoel op Kieke. Blijf dit doen alsjeblief..
    En weet, sterren gaan nooit slapen, ze zal altijd over je waken

    Knuffel van Franca

  10. Jeetje Kiek,
    Hoe moeilijk om dat wat jullie samen zo goed konden, namelijk de mooiste reizen maken, nu alleen te moeten doen.
    Ik hoop dat het je heel veel moois brengt!
    Liefs marleen

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *