Spitsbergen
Reisverhalen Spitsbergen 2013:
Crea Ice Cubes and the stolen Eggs
Ineens verschijnt er uit het niets op de plek waar we net voorbij gelopen zijn een poolvos. Die zijn zinnen gezet heeft op een heerlijk ganzenei. De sluwe vos plundert het ganzennest voorzichtig ei voor ei. De eerste drie eieren worden vakkundig meegenomen en ingegraven voor slechtere tijden. Nadat deze bedreven poolpaashaas klaar is met zijn ei verstopactie, slurpt hij de 4de lekker leeg. Dat is nog eens een super wildlife cadeautje op de laatste dag.
80° Noorderbreedte
We steken nog even over naar Smeerenburg eiland voor een landing. Smeerenburg was het Nederlandse Walvisvaarder centrum in hoogtij dagen. Nu alleen nog resten van de blubberovens, de graven van de walvisvaarders die het avontuur niet na konden vertellen en een kolonie fotogenieke walrussen. Het grote mannetje met de grootste slagtanden laat even weten dat hij toch zeker de baas is. Alle slagtanden worden even geshowd, zodat de p(r)ikorde weer duidelijk is. Dit levert mooie plaatjes op, terwijl wij weer lekker door het zand tijgeren tussen het drijfhout voor een andere fotohoek.
Midzomernacht op het Noorderlicht
“Klink, klink, klink.” Uit het niets gaat de scheepsbel en ons hart klopt ook een tempo sneller. Als er iets gespot wordt gaat de scheepsbel….. en ja hoor….. heel in de verte is de eerste ijsbeer gespot. Iedereen klimt snel aan dek om deze witte rover te bewonderen. Uiteindelijk blijken het er 2 te zijn. Ze zijn erg ver weg en de boot kan helaas niet dichterbij komen, omdat het te ondiep is. Met verrekijker en telelens is er van het witgele stipje een ijsbeer te maken. De beer scharrelt langs de waterkant en neemt hij ook nog een duik. Na een tijdje verdwijnen beide ijsberen uit het zicht en varen wij verder naar onze volgende ankerplaats Breibogen.
Spitsbergen, 417 jaar na Willem Barentsz
’s Ochtends komen we aan bij het hondenkennel. Het is nog ijzig koud en gelukkig krijgen we nog een overall over onze kleren, die ook hond hyper-enthousiast-proef is. De honden, veelal een kruising tussen de Husky en Groenland hond, zijn helemaal door het dolle en haast niet te houden. Wij krijgen 6 honden toegewezen, die we zelf nog moeten inspannen. Het is een soort klimtuigje, waar je de enthousiaste springende hond moet inwurmen. Daarna moet je hem aan het span vast maken en zorgen dat de hond of de honden er niet al stiekem met het karretje vandoor gaan, aangezien ze zo’n 80 km rennen volhouden. Op het honden teken “JA” vertrekken we met piepende banden en slippen we de weg op.
World map
Logo
