Het is vroeg op staan geblazen, want we gaan samen met Rob en Sanne met ons duketape jeepie naar de zonsopgang kijken bij Tongariki. Een extra lastig opgave, paardjes ontwijken in het donker. We komen veilig aan bij de 15 Moai’s tellende beeldenrij. De grote hoeveelheid sterren verdwijnt langzaam boven ons hoofd en maakt plaats voor het ochtendgloren. De lucht begint steeds meer kleuren te vertonen en wij kijken hoe de zon omhoog kruipt. Het levert een prachtig kleurenpalet in de lucht op. En dan vallen ook de eerste zonnestralen tussen de beelden door. Op het veld waar wij zitten ontstaan eindeloze schaduwen van de Moai’s, die over ons heen kruipen. Het levert mooie plaatjes op.
Totaal zijn er hier 887 Moai’s op het eiland, waarvan er 288 recht op zijn gezet en weer om gegooid bij stammenruzies. 397 liggen er nog op/bij de berg en 92 zijn een soort van ontspoord tijdens het verplaatsen van de beelden en liggen hier en daar. In de verhalen uit de overlevering wordt er gesproken over de lopende Moai’s, ofwel waarschijnlijk verticaal vervoerd. De gemiddelde stenen Moai is 4.05 meter hoog en het gewicht is 12,5 ton. Er zijn 5 theorieën….over het verplaatsten van de gigantische beelden. Maar de waarheid een groot geheim. De grootste die verplaatst is is namelijk bijna 10 meter hoog en de grootste die nog bij de berg ligt is 21 meter. De Moai’s zijn gemaakt uit respect voor de voorouders. Inmiddels heeft Kieke ook zitten broeden en een 6e theorie bedacht ….. maar ja die blijft nog even geheim. Sorry!