Photoshoot with Jimmy Nelson at Jebo village

Papoea 30 juni –  1 juli 2017

Papoea-Nieuw-Guinea, Jebo Village, 30 juni – 01 juli 2017

Nadat we spulletje hebben ingeslagen blijkt dat de kapitein die de boot zou besturen en ons naar het dorp zou varen er nog niet te zijn. We vermaken ons met goede gesprekken op de steiger samen met Jimmy en Stephanie. Zij gaan, nadat ze ons bij ons gastgezin in Jebo village afgezet hebben, op zoek naar een mooie foto locatie. Voorlopig is er nog geen motorboot aan de horizon te bekennen, maar wel een kano volgeladen met een familie die de vers gevangen vis voor de markt komen brengen en boodschappen komen doen. Een uitgelezen kans volgens onze photo master himself; en voor we het weten zitten we in de boomkano met de familie en hebben we dikke pret ondanks dat we alleen via hints kunnen communiceren. Jimmy en Stephanie schieten plaatjes van ons terwijl we bijna uit de boomkano kiepen en in het water belanden. Als tegenprestatie voor boomkano peddelles geven we hen een groot stuk zeep. Die met een dikke glimlach in ontvangst wordt genomen.

Na anderhalf uur komt eindelijk de kapitein. De oorzaak van de vertraging blijft voor ons een raadsel. We varen het fjord uit en worden 2 fjorden verderop afgezet bij ons eerste gastgezin in Jebo village. We maken kennis met chief Lancelot, zijn vrouw Windora en hun 4 zonen. Ze hebben een prachtige gastenhut gevlochten op palen tussen de wuivende palmbomen met uitzicht op zee. Vol trots laat chief Lancelot zijn zelfgebouwde homestay hut zien. Wat een heerlijke plek. Het kleine kamertje is voorzien van matluiken, die je open kan zetten met een stok. Er is zelfs een dun matrasje en een klamboe. Iets verderop is een kleine douche hutje gebouwd, waar 2 waterpotten en een schepbakje in staan… ongelofelijk hij heeft zelfs gedacht aan een houten haakje voor je kleren. Dan nog een stukje verder het bos in staat een wc hokje met drophole en ook hier hangt er een toiletrol aan een houten houder. Wij zijn helemaal onder de indruk en we voelen ons gelijk thuis in dit knusse optrekje.

Jimmy en Stephanie gaan met de chief om tafel en wat blijkt morgen houden zij hier een prachtige photo shoot waarbij ons gastdorp zich zal presenteren in de traditionele ceremonie kledij inclusief hoofdtooien …. Poink poink poink … stuiter stuiter stuiter … hoe gaaf is dat. Daarna gaan zij weer op pad om de prachtige waterval iets verderop in het fjord te bekijken …. die wel eens ideaal zou kunnen zijn voor een mooie photo shoot voor morgen.

Klein probleem: de waterval is eigendom van chief Jackson van het volgende dorp iets verder de heuvels op. Dus Lancelot moet eerst nog toestemming vragen of ze daar morgen gebruik van mogen maken.

Nadat we het strandje en de rotsen om ons huisje verkend hebben komt Windora ons halen voor de lunch. Ze heeft een heerlijke maaltijd voor ons bereidt met allerlei lokale producten uit haar eigen bushtuin. Wat we erbij willen drinken; thee, koffie of kokosnootmelk? Nou dat laten we ons geen 2 x vragen. Natuurlijk willen we een kokosnoot. Er wordt een broer van Lancelot de palmboom ingestuurd, die behendig naar boven klautert en wat kokosnoten uit de boom gooit. Verse kokosmelk smaakt voortreffelijk bij de lunch en de kleine banaantjes zijn zo zoet dat het wel snoepjes lijken. We kletsen met Windora, terwijl de kids zich verschuilen achter de rietenmat om die gekke bleekscheten gade te slaan.

Lancelot en Windora spreken Engels, maar de rest van het dorp niet. Windora heeft het geleerd omdat ze de dochter van de chief van Orotaba village was en chief Lancelot studeert druk mee uit de Engelse boeken van zijn oudste zoon en oefent conversaties met zijn vrouw. De kids zijn thuis omdat ze nu vakantie hebben en hoeven deze week niet naar school. Deze ligt 1 fjord verderop … ofwel ze moeten daarvoor eerst een uur wandelen en dan met meerdere kids in de boomkano het fjord over. Ze zijn om naar school te kunnen zo’n 2 uur onderweg enkele reis. Normaal wordt er dan ook om half 5 opgestaan als de school om 7 uur begint.

Er is geen elektriciteit in het hele dorp. Alleen chief Lancelot heeft een klein mobiel telefoontje gekregen van de lodge, zodat ze kunnen bellen als er gasten komen logeren in de homestay. Hij kan deze alleen opladen aan een oude auto accu en heeft er zo al 3 opgeblazen. Inmiddels is dit zijn 4de exemplaar. Verder heeft hij 2 zaklantaarns met kleine solar panels, die nu op het strand liggen te laden voor vanavond.

Na de lunch gaan we met chief Lancelot en zijn één na jongste zoon op boomkano avontuur. Eerst een stukje over zee en dan door het fjord naar de waterval. Windora past op haar jongste zoon van ongeveer één jaar. Terwijl de oudste jongens het rif zijn opgestuurd om te speervissen voor de maaltijd van vanavond. Er staat toch wel erg veel golfslag en stroming op zee. Chief Lancelot fluit op zijn vingers en roept iets naar het dorp. Binnen de kortste keren hebben we hulp op de boeg met peddelen van een neefje. Het water is glashelder en we zien de kleurrijkste visjes en een bodem vol koraal. We peddelen het fjord in tussen de groene landtongen naar de waterval. Het is net alsof we de set van Jurresic Park binnen varen en we zo een brontosaurus aan de waterkant zullen zien staan of T-rex uit het mega oerwoud komt springen. Bij de waterval en de grot draaien we om en laten we ons met eb zo weer het fjord uitglijden.

Terug op ons strandje vragen we toestemming aan Chief Lancelot of we mogen vliegen met onze ‘helicopter camera’. Nou, dat wil hij ook wel zelf meemaken. Zo’n ding heeft hij nog nooit gezien. Alle kinderen komen aangerend om die rare vliegende spin ook eens van dichtbij te bekijken. We vliegen over de zee waar een boomkano vaart en over het dorp. Onze eerste dronevlucht in Papoea wordt een korte, aangezien donkere wolken zich samen pakken boven zee en de drone bij regen en te veel wind niet kan vliegen.

Als we de kinderen achteraf het filmpje laten zien ontstaat er commotie. Eén van de kids met ruimtelijk inzicht herkent zijn eigen huis en ontleed het hele dorpsplattegrond in het filmpje. Dus zo ziet je huis er van bovenaf uit.

Ook Kiekes haren vallen in de smaak bij een klein meisje. Ze zit achter Kieke op het trapje en kan er maar niet genoeg van krijgen. Ze blijft maar aan het staartje plukken en over de haren strelen.

Dan gaan we op verkenning door het Jebo dorp. We lopen langs het strand en een soort mini marktje waar vis en fruit geruild wordt. Eerst hebben we alleen de 2 middelste zoons van chief Lancelot mee, maar al gauw hebben we een hoop kinderen verzameld, die gezellig met ons meewandelen. We voelen ons welkom in het dorp en we hebben het druk met zwaaien naar jong en oud.

Aan het einde van de middag test Eef het bed tijdens haar middagdutje en speelt Kieke een spelletje met de lokale jeugd op het strand.

Windora komt ons weer halen voor het avond maal. Bakbanaan met cassave frietjes, geroosterde verse vis van het rif, iets wat op spinaziebladeren lijkt en papaja als toetje. Na het eten kletsen we samen met het hele gezin over van alles en nog wat.
Na het eten duiken we ons bed in, terwijl de zeewind het aangenaam maakt tijdens de tropische nachtelijk klamme warmte. Rond middernacht breekt er een tropische regenbui los, die tot de volgende ochtend 11 uur aanhoudt. Het water gutst in straaltjes van het dak. Zo erg zelfs dat wij de luiken dicht moeten doen, omdat het regenwater anders naar binnen wordt geblazen door de zeewind.

Na het ontbijt duiken wij nog even terug ons knusse bed in. Langzaam trek het wolkendek wat open boven de oceaan, stopt de regen en komt er wat leven in het dorp.

Tegen de lunch is het hele dorp in rep en roer. De dorpsbewoners komen trots in hun ceremoniële kleding hun hutjes uit. Inclusief hun bijzondere paradijsvogelveren hoofdtooien. Deze worden van generatie op generatie overgeërfd en zijn het meest waardevolle bezit van de mensen hier.

De schelpen kettingen worden omgehangen en de gebroken schelpjes vervangen; de veren op de tooien worden met veel liefde gepoetst en recht gestreken; de gevlochten rokken worden omgedaan en de gezichten van de mannen en kinderen worden geschilderd. De gezichten van de oudere vrouwen worden niet geverfd aangezien die getatoeëerd zijn.
Als ze aangekleed zijn worden ze daarna nog prachtig versierd met bladeren en bloemen. Wij kijken onze ogen uit en fotograferen er lekker op los.

De onstuimige zee wordt iets rustiger en na de lunch arriveren Jimmy en Stephanie voor de Jebo village photo shoot. Het hele dorp loopt uit als het motorbootje op de horizon zichtbaar wordt. Maar liefs 10 stamleden hebben zich gehuld in hun traditionele kleren, die hier gedragen worden op feestdagen, bij geboortes of bij overlijdens. Het kleine hutje op het strand wordt omgetoverd tot de lokale fotostudio met nog een extra rietenmat voor de perfecte belichting. Eef helpt met het licht, want dat is soms nog wat lastig uit te leggen. Mooi om te zien met hoeveel liefde en respect Jimmy en Stephanie de locals met wat gebarentaal precies in de juiste pose gemanoeuvreerd krijgen en iedereen nog lol heeft ook.

Chief Lancelot en queen Windora kijken trots naar hun stamleden, die één voor één of als groepje prachtig worden vastgelegd … ‘before they pass away’.

Ondertussen krijgen wij de meest magische foto workshop allertijden van Jimmy gewoon op een strandje in Papoea aan de andere kant van de wereld. Hoe bijzonder is dit….!! Dan mogen wij ook nog even voor fotomodel spelen samen met de kids en duiken we letterlijk tussen hun veren in. Met dit te gekke groepsportret als resultaat.

Daarna vertrekken Jimmy en Stephanie samen met chief Lancelot en de prachtig aangeklede stamleden per motorboot met 2 boomkano’s op sleeptouw erachter naar de waterval voor een geniale stam foto met de perfecte scenery! (Maar voor het resultaat moeten jullie nog wachten tot het volgende boek van Jimmy Nelson…)

Zelf op reis naar Papoea Nieuw-Guinea? Check de website van All for Nature Travel

Bewaren